Το Ρωμαίος και Ιουλιέττα (ιταλικά: Romeo e Giulietta) ήταν μια κινηματογραφική αισθηματική τραγωδία εποχής του 1968, βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Η σκηνοθεσία και το σενάριο ήταν του Φράνκο Τζεφιρέλι, ενώ στην ταινία πρωταγωνίστησαν ο Λέοναρντ Γουάιτινγκ ως Ρωμαίος και η Ολίβια Χάσεϊ ως Ιουλιέτα. Ο Λόρενς Ολιβιέ εκφωνεί τον πρόλογο και τον επίλογο της ταινίας και μεταγλώττισε τη φωνή του Αντόνιο Πιερφεντερίτσι, ο οποίος έπαιξε τον λόρδο Μοντέγο, χωρίς αναφορά του ονόματός του στην ταινία.
Η κινηματογραφική μεταφορά του έργου του Σαίξπηρ γνώρισε οικονομική επιτυχία κατά την κυκλοφορία της. Έγινε δημοφιλής στους εφήβους επειδή ήταν η πρώτη προσαρμογή με ηθοποιούς κοντά στην ηλικία των χαρακτήρων στο αρχικό έργο. Πολλοί κριτικοί επαίνεσαν επίσης την ταινία. Κέρδισε Όσκαρ Καλύτερης Φωτογραφίας και Καλύτερων Κουστουμιών. Επιπλέον, προτάθηκε για Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Ταινίας, γεγονός που την καθιστά την τελευταία σαιξπηρική ταινία που έχει προταθεί για την τελευταία κατηγορία μέχρι σήμερα. Ο Γουάιτινγκ και η Χάσεϊ κέρδισαν Χρυσές Σφαίρες πρωτοεμφανιζόμενων ηθοποιών, ενώ ο Τζεφιρέλι ήταν υποψήφιος για Βραβείο BAFTA Καλύτερης Σκηνοθεσίας.
Αλησμόνητη φυσικά ήταν και η ερμηνεία της Ολίβια Χάσεϊ ως Ιουλιέττα...Αυτό το οποίο κέρδισε τους κριτικούς, τους θεατές, τον φακό αλλά και το σκληρό θεατρικό κοινό ήταν το ότι στο πρόσωπο της, στην ερμηνεία της, στα χαρακτηριστικά και στην Νοτιοαμερικανική μεσαιωνική ομορφιά της ενσάρκωσε με απόλυτη επιτυχία και σεβασμό, μια από τις πιο τραγικές ηρωίδες, του παγκόσμιου θεατρικού ρεπερτορίου...
Κατάφερε και προσωποποίησε την τραγική μοίρα της πιο ξακουστής συγγραφικής ηρωίδας, στην ιταλική Βερόνα του μεσαίωνα. Ακόμα και για τους σκληρούς θεατρικούς κριτικούς που προσπαθούν να βρουν έστω και το μικρό ψεγάδι, η Ολίβια Χάσεϊ κατάφερε στην ομώνυμη μεταφορά της ταινίας, να ενσαρκώσει το ψυχολογικό αδιέξοδο, τον κεραυνοβόλο έρωτα, το οικογενειακό και προσωπικό δράμα και στο τέλος την απόφαση να ακολουθήσει την μοίρα του συντροφικού της έρωτα ως τον θάνατο...
Για ένα θεατρικό έργο το οποίο δύσκολα αγγίζεται σε επίπεδο συγγραφής, μεταφοράς και πόσο μάλλον ερμηνείας η Ολίβια Χάσεϊ πέτυχε ίσως ακόμα και την ίδια την μετεμψύχωση της Ιουλιέττας του Σαίξπηρ και πλέον μιας και δεν είναι από σήμερα πια στην ζωή, θα έχουμε ως θεατρική και καλλιτεχνική παρακαταθήκη, τα ίδια τα λόγια που ερμήνευσε στην ταινία ως Ιουλιέττα...
ΙΟΥΛ. Όχι, μην παίρνεις όρκο στο φεγγάρι, το άστατο, που με τον μήνα αλλάζει κάνοντας το γύρο του, μήπως κι η αγάπη σου αλλάξει σαν κι αυτό.
ΡΩΜ. Σε τί να σου ορκιστώ;
ΙΟΥΛ. Μην ορκιστείς καθόλου· ή, αν θέλεις, ορκίσου στον χαριτωμένον εαυτό σου, που ’ν’ της λατρείας μου ο θεός, να σε πιστέψω.
ΡΩΜ. Αν η καρδιά μου, αγάπη μου —
ΙΟΥΛ. Άσε, μην ορκιστείς. Μ’ όλη μου τη χαρά για σένα, δε χαίρομαι τη συμφωνία μας τούτη απόψε: πολύ ’ρθε ορμητικά, πολύ αναπάντεχα, πολύ άξαφνα·πολύ σαν αστραπή, που χάνεται προτού να ειπείς αστράφτει. Καληνύχτα, αγάπη μου! Μπορεί τούτ’ το μπουμπούκι της αγάπης μας να ’ναι όμορφος ανθός όταν ξανανταμώσουμε. Καλή σου νύχτα, καληνύχτα! Κι η γλυκιά γαλήνη που νιώθω στην καρδιά μου και δικιά σου ας γίνει!
0 Σχόλια