Όσα είδα και όσα άκουσα στο χωριό μου, την Ξυλαγανή Ροδόπης – Με αφορμή την Επέτειο των 100 χρόνων από την εγκατάσταση των προσφύγων.

 

Απόστολος Μουζαλιώτης

Όσα είδα και όσα άκουσα στο χωριό μου, την Ξυλαγανή 

Ροδόπης – Με αφορμή την Επέτειο των 100 χρόνων από

την εγκατάσταση των προσφύγων 

Β΄ έκδοση επαυξημένη

 Έτος Έκδοσης 2024

 Αριθμός Σελίδων 176

 ISBN 978-618-5709-40-2

    Σχήμα Βιβλίου 16x23

Επιμέλεια Έκδοσης Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη

Περιγραφή βιβλίου

Στον πρόλογο του βιβλίου ο συγγραφέας περιγράφει την αφορμή της δημιουργίας του ως εξής:

 «Γεννήθηκα στην Ξυλαγανή του νομού Ροδόπης, το χωριό που το στολίζουν γύρω γύρω εξωκλήσια, επάνω σε μικρούς καταπράσινους λόφους. 

Έζησα εκεί όλα τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις, τραγουδώντας κάλαντα των Χριστουγέννων, χουρατεύωντας με ξιζάπουτα μασάλια, καταγράφοντας παραμύθια, αφηγήσεις κ.ά. Η αγάπη μου αυτή για τον τόπο με έκανε να βρίσκομαι σε παρέες ηλικιωμένων και να ρουφάω σαν σφουγγάρι όχι μόνο όλα όσα είχαν να διηγηθούν για τα παλιά, αλλά κυρίως για όσα μπορούσαν να σε κάνουν να νιώσεις γι’ αυτά.

Το βιβλίο αυτό λοιπόν, αφιέρωμα σε όλους τους Ξυλαγανιώτες, περιλαμβάνει κάποια από αυτά που είδα αγναντεύοντας από τα μπαΐρια, που άκουσα χορεύοντας ζ’ναράκια, αφουγκραζόμενος και τον παππού μου να παίζει δαφνόφυλλο, που γεύτηκα τρώγοντας σερμπέτι και ταρατόρι, ρουφώντας ζαχαροκάλαμο στο Ντουλάποβα και τρώγοντας γούρμες αχλάδες στο Εσκικιρμιτλί και γκόρνιτσα στο Κατσιαμάκ’, που μύριζα σκάφτοντας και πλέκοντας σκόρδα, που άγγιξα χτίζοντας τούβλα, πέτρα και φτιάχνοντας καλούπια, που ένιωσα ζώντας σε αυτό το χωριό, εδώ και εβδομήντα δύο χρόνια».

Σήμερα, ο τόμος κυκλοφορεί σε δεύτερη επαυξημένη έκδοση, από τις εκδόσεις Παρατηρητής της Θράκης.

Βιογραφικό συγγραφέα

«Γεννήθηκα στην Ξυλαγανή Ν. Ροδόπης στις 27/10/1949 από γονείς πρόσφυγες, µε τη µητέρα µου να κατάγεται από την Ανατολική Ρωµυλία και τον πατέρα µου από την Ανατολική Θράκη. 

Αποφοίτησα από το Δηµοτικό Σχολείο Ξυλαγανής το έτος 1961. Στη συνέχεια δίνω εξετάσεις και περνάω στο Γυµνάσιο Κοµοτηνής.

Δεν συνεχίζω το Γυµνάσιο και γράφοµαι στη Σχολή Οικοδόµων που λειτουργούσε εκείνο τον καιρό στην Ξυλαγανή, από την οποία αποφοίτησα ως οικοδόµος, επάγγελµα που άσκησα σ’ όλη µου τη ζωή.

Το έτος 1969 κατατάχτηκα να υπηρετήσω τη Μητέρα Πατρίδα για δύο χρόνια φαντάρος στις Ειδικές Δυνάµεις, όπου µου δόθηκε η ευκαιρία να ανέβω στο όρος Όλυµπος και να αναρριχηθώ στις κορυφές Μύτικα και Στεφάνι στις 30/6/1970.

Σε ηλικία 28 ετών παντρεύτηκα την Ειρήνη Χριστιαννάκη και αποκτήσαµε έναν γιο τον Αριστείδη, που διαπρέπει ως πολιτικός µηχανικός, και από τον οποίο έχουµε δύο εγγονάκια, τον Απόστολο και τον Νικόλαο».