Για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 15 χρόνια το ΠΑΣΟΚ, απολαμβάνει την ιστορική ευκαιρία επιστροφής του σε επίπεδα αξιωματικής αντιπολίτευσης και δυνατότητας συμμετοχής στην πιθανότητα της κυβερνησιμότητας, την επόμενη ημέρα...
Τώρα από την άλλη θα ρωτήσει κάποιος για ποιον λόγο έγιναν οι εκλογές; για να ξαναβγεί απλά ο Νίκος Ανδρουλάκης; οι εκλογές αυτές υπήρξαν τελικά ιστορικά αναγκαίες και καμιά φορά η επανεπιβεβαίωση στην ελληνική πολιτική σκηνή, είναι ένας απαραίτητος σταθμός πριν την πρώτη στάση και τον προθάλαμο της νίκης...
Ο Νίκος Ανδρουλάκης μόνο και κανείς άλλος, δεν πιστώνεται το αποτέλεσμα του αφηγήματος της αυτόνομης πορείας, της δημοσκοπικής ανόδου, της ετοιμότητας την επόμενη ημέρα να αρπάξει από τα μαλλιά την ευκαιρία ως προς τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, την ώρα που στον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να τα βρουν, ούτε για την ημερομηνία των εσωκομματικών εκλογών...
Μόνο ως μπασκετική τακτική θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς την τακτική Ανδρουλάκη, καθώς ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έπαιξε δύο χρόνια σκληρή Άμυνα, έφαγε λίγους πόντους, μείωσε το σκορ στο ταμπλό και τώρα ετοιμάζεται να πιάσει το πιο κρίσιμο ριμπάουντ και να κάνει αντεπίθεση για τα επόμενα δύο χρόνια, σε καθαρό πολιτικό χρόνο...
Αν τελικά είναι ή δεν είναι έτοιμος για τις πιθανές πρόωρες εκλογές της άνοιξης, που όπως ακούγεται επιθυμούν κύκλοι του Μαξίμου, αυτό θα το δείξει η ζωή και η πορεία...
Αν τελικά αυτό το οποίο θέλει, είναι απλά να πάρει 5 μονάδες παραπάνω στις δημοσκοπήσεις ή εκλογικά ώστε να κυβερνήσει σε 20 χρόνια, αυτό δεν το ξέρω και δεν θέλω να πιστέψω ότι το πιστεύει ο Νίκος Ανδρουλάκης...
Τώρα για τα όσα ακούω και όσα γράφονται σε επίπεδο παραπολιτικής, για τα χέρια που τρίβονται στο Μαξίμου και τις σαμπάνιες που θα ανοίξουν, αν επανεκλεγεί ο Νίκος Ανδρουλάκης, θα το δούμε και θα μιλήσουν οι δημοσκοπήσεις μιας και μόνο αυτές ευαγγελίζονται στην κυβέρνηση...
Τέλος, εγώ θα ήθελα να αναρωτηθώ τι εννοούν ορισμένοι συνάδελφοι δημοσιογράφοι και πολιτικοί αναλυτές, με τον ορισμό του μεσαίου πολιτικού χώρου; τι θέλουν να επισημάνουν όταν μιλούν για αυτόν ως μόνο πολιτικό εργαλείο, ώστε ένα κόμμα να πάρει την κυβέρνηση; και μάλιστα ταυτίζουν πρόσωπα όπως ο κ. Γερουλάνος ως τα μόνα τα οποία θα μπορούσαν να γοητεύσουν πολιτικά, αυτό τον χώρο και να φέρουν και πιο κεντροδεξιές ψήφους...
Τι έχει πιάσει εδώ και δεκαετίες το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αναφορικά με τον μεσαίο χώρο, δεν μπορώ να καταλάβω...Δεν μπορώ να καταλάβω το κόμπλεξ που διακατέχει την ελληνική αριστερά και κεντροαριστερά, στο να επιθυμεί διαρκώς να κατακτήσει κεντροδεξιές ψήφους και ψήφους κεντρώων πολιτικά ψηφοφόρων, οι οποίοι θεωρούνται τόσο πολύτιμοι...
Ειδικά σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης, κοινωνικής ανισότητας και ανισοκατανομής του πλούτου με πολιτικές ευθύνες, ο καβγάς συνεχίζει να γίνεται για τον κεντρώο και κεντροδεξιό ψηφοφόρο, που δεν έχει να την περάσει στην καθημερινότητα του, βλέπει άδειο το ψυγείο και το παιδί του άνεργο και αυτός με υπερηφάνεια δηλώνει Δεξιός ή Κεντροδεξιός...Κάτι έλεγε σε σχέση με αυτό, ο αείμνηστος βιομήχανος Μποδοσάκης...
Τώρα είναι η ευκαιρία και οι ευκαιρίες στην πολιτική και στην ζωή, δεν περιμένουν κανέναν πρώην να αποφασίσει...Πηγαίνουν με οποίον περιμένει στο ραντεβού...Στο ραντεβού με την ιστορία...
0 Σχόλια