Από το Γαλλικό Επινέ στην Αλεξανδρούπολη και στην Ελληνική Ενι.Π.Ε

 Η συζήτηση για την Ενιαία Έκφραση του Προοδευτικού Χώρου έχει ήδη ξεκινήσει,  και είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι θα ενταθεί και θα επεκταθεί. Πριν λίγες μέρες γιόρτασε τα 50 χρόνια από την ίδρυση του το ΠΑΣΟΚ και  ετοιμάζεται να το κάνει και η ΝΔ. Εγραψα ενα άρθρο σχετικά με τίτλο :  Η “Ενιαία Προοδευτική Παράταξη” οδηγός των εξελίξεων - Ώρα για Αλλαγή Σελίδας  όπου γράφω για την αναγκαιότητα αλλαγής σελίδας μετά από μισό αιώνα αντιπολίτευσης. 

Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ και στο ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ με τις διαδικασίες  εκλογής ηγεσίας, αποκτούν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το σύνολο της προοδευτικής παράταξης , ταυτόχρονα όμως  περιορίζουν την συζητηση για την ενιαία έκφραση του χώρου  από τους υποψήφιους προέδρους, για δικούς τους εκλογικούς λόγους.  Το ΠΑΣΟΚ την Κυριακή 6-10-24 έχει τον 1ο γύρο των εκλογών , ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ στις 24- 11- 24 αφού πρώτα προηγηθεί ενα συνέδριο με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτα. 

Και στα δύο κόμματα, που είναι οι κύριες δυνάμεις του προοδευτικού χώρου, υπάρχουν εμφανείς οι δύο τάσεις , η μία θεωρεί ότι το κάθε κόμμα μπορεί από μόνο του να φτάσει  στην κυβερνηση, ενω  η άλλη πιστευει στην αναγκαιότητα της ενιαίας έκφρασης. 

Στον ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ ο έκπτωτος πρόεδρος Στεφανος Κασσελάκης αποτελεί εμπόδιο  για την προσπάθεια σύγκλισης  που προωθούν κυρίως οι “87”, αλλά και πολλοι άλλοι. Ο Παύλος Πολάκης έχει δηλώσει οτι δεν πιστευει σε αυτές τις συνεργασίες. Οι άλλοι υποψήφιοι όμως και κυρίως ο Σωκράτης Φάμελλος, τάσσεται υπέρ αυτού του διαλόγου και το ανέφερε στην ανακοίνωση της υποψηφιότητας του, το ίδιο έκανε και ο Νικόλας Φαραντούρης.

Στο ΠΑΣΟΚ με την τάση της αυτόνομης διεκδίκησης της κυβέρνησης, τασσονται οι τρεις εκ των έξι υποψηφίων οι οποίοι θεωρούνται και  περισσότερο συντηρητικοί ,μάλιστα  δεν αποκλείουν και την συνεργασία με την ΝΔ , παρόλο που δεν το λένε ευθέως. Από τους  άλλους τρεις, οι δύο δείχνουν καλές προθέσεις προς την κατεύθυνση της σύγκλισης. Ο ένας  θεωρείται ο περισσότερο αριστερός του κόμματος ,και ο άλλος  ανεβάζει περισσότερο τα εθνικά θέματα προσπαθώντας να φτιάξει πατριωτικό  προφίλ , ενω ο τρίτος δείχνει κάπως ουδέτερος.

Το βέβαιο είναι ότι η κοινωνία θα τους προσπεράσει αν μετά την εκλογή της ηγεσίας τους συνεχίζουν να μην διαβάζουν το ευανάγνωστο μήνυμα των ευρωεκλογών , είχα γράψει τον Ιούνιο :  Αναγκαία η ενιαία έκφραση του προοδευτικού χώρου - Ευανάγνωστο το μήνυμα των ευρωεκλογών. 

Η ιστορία έχει καταγράψει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό συνεργασίες αριστερών προοδευτικών δυνάμεων που είχαν απόλυτη επιτυχία. Δεν αναφέρομαι στο πρόσφατο “Μέτωπο” στην Γαλλία που ήταν λύση της τελευταίας στιγμής, για να ανακοπεί η επέλαση της ακροδεξιάς της Λεπέν. Το παράδειγμα είναι από την Γαλλία μεν αλλά από το μακρινό 1971 , όταν στο προάστιο Επινέ του Παρισιού, έγινε το συνέδριο των προοδευτικών δυνάμεων μαζί και το κομμουνιστικό κόμμα, και προέκυψε το σοσιαλιστικό κόμμα με πρόεδρο τον Φρανσουά Μιτεράν που αργότερα έγινε πρόεδρος, με το νέο κόμμα να κυριαρχεί στην πολιτική ζωή της χώρας του για πολλά χρόνια.

Έχουμε βέβαια και το Ελληνικό παράδειγμα της Ένωσης Κέντρου του 1961, που προήλθε από την συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων της εποχής,και του αντικαραμανλικού Στέφανου Στεφανόπουλου. Πρόεδρος εκλέχθηκε ο Γεώργιος Παπανδρέου και συμμετείχαν , εκτός του Στέφανου Στεφανόπουλου, ο Σοφοκλής Βενιζέλος, Ηλίας Τσιριμώκος, Αλέξανδρος Μπαλτατζής, Σπύρος Μαρκεζίνης, Σάββας Παπαπολίτης, Παυσανίας Κατσώτας και ο Θόδωρος Τουρκοβασίλης που είχε ένα μικρό δεξιό κόμμα.

Όλοι οι παραπάνω ηγούνταν μικρών η μεγαλύτερων κομμάτων και συνέθεταν τον πολυκερματισμένο χώρο πέραν της δεξιάς.

Σήμερα η προοδευτική παράταξη, ο ευρύτερος χώρος, από το κέντρο μέχρι την αριστερά είναι επίσης πολυκερματισμένος.

Πάμε όμως στην περίοδο της μεταπολίτευσης που κλείνει τον κύκλο της. Το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου κατάφερε να ενώσει όλη την παράταξη και να πετύχει στις εκλογές με τον εντυπωσιασμό 48% και να κυριαρχήσει για πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Το 2015 ,λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούσαν , ο φρέσκος Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να πετύχει κάτι αντίστοιχο, σε μικρότερη βέβαια κλίμακα.

Σήμερα η αναγκαιότητα για ενιαία έκφραση του προοδευτικού χώρου εκφράστηκε από την κοινωνία στις ευρωεκλογές και συζητιέται πλέον από τους περισσότερους προοδευτικούς πολίτες. ΒΡΕΙΤΕ ΤΑ, αυτό λένε στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ και ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ. όπου τα συναντούν.

Η κοινωνία μπορεί να πάρει πρωτοβουλίες για να αναγκάσει τις ηγεσίες να ακολουθήσουν.

Το Ελληνικό Επινέ μπορεί να γίνει η Αλεξανδρούπολη,όπου πρέπει για συμβολικούς λόγους να γίνει το συνέδριο για την Ενιαία Προοδευτική Έκφραση (Ένι.Π.Ε.). Η  Γεωστρατηγική θέση της Αλεξανδρούπολης και της Θράκης μπορούν να την κάνουν το κέντρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης που αποτελεί τον ιστορικό μας χώρο, και με τον οποίο πρέπει να επανασυνδεθούμε. Επίσης η νέα προοδευτική παράταξη θα πρέπει να έχει σχέδιο περιφερειακής συγκρότησης της χώρας, για να επιτευχθεί η σύγκλιση κέντρου και περιφέρειας με ισόρροπη ανάπτυξη, τοτε ίσως καταφέρουμε να το κάνουμε και με την Ευρώπη όπου από 10 μέλος της ΕΟΚ, φτάσαμε στο σημείο να είμαστε το 27ο της.

Μπορούν να δημιουργηθούν ομάδες πρωτοβουλίας σε κάθε νομό, που θα διευρύνουν τον διάλογο με εκδηλώσεις, στις οποίες θα συμμετέχουν στελέχη από τα κόμματα του προοδευτικού χώρου.

Εκλέγουμε ηγεσίες που μπορούν να αντιληφθούν την αναγκαιότητα και κάνουμε το δικό μας Επινέ.

Από το Γαλλικό Επινέ στην Αλεξανδρούπολη και στην Ελληνική Ενι.Π.Ε. ανοίγουμε τον κύκλο της νέας ιστορικής περιόδου στην Ελλάδα.

Τυχερό 2 Οκτώβρη 2024

Σπύρος Δέδογλου 

μέλος Κ.Ε ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ