Μέσα σε λίγες μέρες στήθηκε στην Τουρκία σκηνικό μεγάλης ανατροπής στο Κουρδικό, προφανώς στη σκιά της κλιμάκωσης της σύγκρουσης Ισραήλ-Ιράν στη Μέση Ανατολή.
Ενα σκηνικό που μοιάζει να παραπέμπει στην περίοδο 2009-15 όταν ο τότε αρχηγός της υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙΤ της Τουρκίας και νυν ΥΠΕΞ Φιντάν επισκεπτόταν σχεδόν κάθε βδομάδα τον έγκλειστο στο Ιμραλί, Οτσαλάν.
Η χορογραφία του τερματισμού του ένοπλου αγώνα των Κούρδων από το ΡΚΚ και της αναζήτησης πολιτικής λύσης στο Κουρδικό είναι η ίδια που είχε διαμορφωθεί το 2015.
Δηλαδή, μήνυμα του Οτσαλάν για τερματισμό του ένοπλου αγώνα, αποχώρηση των δυνάμεων του ΡΚΚ με τον οπλισμό τους και παραχώρηση διοικητικής αυτονομίας σε επίπεδο δήμων.
Οι στόχοι του Ερντογάν δεν περιορίζονται μόνον στη σταθεροποίηση της νοτιοανατολικής Τουρκίας, αλλά και στη διασφάλιση ότι δεν θα συντηρηθεί ένοπλη κουρδική δράση στο βόρειο Ιράκ και στη βορειοανατολική Συρία.
Με άλλα λόγια, η Τουρκία του Ερντογάν προσπαθεί να ανακτήσει την πρωτοβουλία κινήσεων στο Κουρδικό εντός και εκτός συνόρων, πριν η σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν προκαλέσει ανεξέλεγκτη περιφερειακή αποσταθεροποίηση στην περιοχή.
Το Κουρδικό πρόβλημα αποτελεί μείζονα στρατηγική παρενόχληση για την Τεχεράνη, καθώς βραχυκυκλώνει με μια παράλληλη διαδρομή όσους συγκροτούν τη φιλοϊρανική συμμαχία.
Με αφετηρία το Ιρανικό Κουρδιστάν, το βόρειο Ιράκ και τη βορειοανατολική όπως και μέρος της βορειοδυτικής Συρίας, διαμορφώνεται ένας κουρδικός διάδρομος, ο οποίος βρίσκεται λίγο πιο βόρεια από τον σιιτικο διάδρομο. Ο δεύτερος αυτός διάδρομος, ο σιιτικός, ξεκινά από το Ιράκ περνά στη συνέχεια από τη βορειοανατολική Συρία για να καταλήξει στην παράκτια περιοχή της χώρας, που κατοικείται από Αλαουίτες οι οποίοι ανήκουν στο σιιτικό ισλάμ. Στην ίδια παράκτια περιοχή καταλήγει και ο παραπάνω κουρδικός διάδρομος.
Οταν το 1919 ο Κεμάλ ξεκίνησε την ανταρσία κατά του Σουλτάνου, έθετε ως στόχο τη δημιουργία κοινού κράτους Τούρκων και Κούρδων.
Στη λογική αυτή ο Κεμάλ διεκδίκησε χωρίς επιτυχία από το υπό βρετανική διοίκηση Ιράκ την περιοχή της Μοσούλης, δηλαδή το σημερινό Κουρδικό Βόρειο Ιράκ.
Σήμερα η Αγκυρα επιδιώκει παρόμοιο στόχο, θέλει να συνδιαμορφώσει το καθεστώς των εκτός συνόρων κουρδικών περιοχών της Μέσης Ανατολής.
Μια συμφωνία Οτσαλάν-Ερντογάν θα ενισχύσει την προσπάθεια της Τουρκίας να εκκαθαρίσει το βόρειο Ιράκ από τα ορμητήρια των Κούρδων ανταρτών που δρουν στη νοτιοανατολική Τουρκία.
Εύλογα τίθεται το ερώτημα αν οι ένοπλοι αντάρτες του ΡΚΚ θα υπακούσουν τον Οτσαλάν.
Ο ιστορικός ηγέτης του ΡΚΚ είναι για τους ομοεθνείς του ένας ζωντανός θρύλος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα στηρίξουν την προσέγγιση Οτσαλάν – Ερντογάν χωρίς εγγυήσεις.
Γιώργος Καπόπουλος στην efsyn.gr
0 Σχόλια