Ομολογώ είναι από τις φορές που δυσκολεύτηκα να πιστέψω με το άνοιγμα του messenger στο κινητό μου τηλέφωνο, το screenshot το οποίο μου έστειλαν...
Είναι από τις φορές που λες ότι: "Ε δεν μπορεί να ειπώθηκε κι αυτό..." κι όμως ειπώθηκε και αυτό...Ντρέπομαι ειλικρινά, λυπάμαι εξαιρετικά, όχι για το πρόσωπο της κ. Έλενας Ακρίτα αλλά για το απαράδεκτο ύφος και επιχείρημα το οποίο χρησιμοποίησε σε ανάρτηση της στα social media, μέσω της οποίας λίγο πολύ μας είπε ότι οι όλοι οι εύποροι σε αυτή την χώρα είναι ''Παναγίες'' και όλοι οι φτωχοί κοινωνικά ανήθικοι...
Πώς μπορώ να σχολιάσω διαφορετικά ή να ερμηνεύσω την αναφορά της κ. Ακρίτα στο facebook για πισίνες που υπάρχουν από το 1985 και για υιούς πλύστρας με τρύπιο σώβρακο...Συγγνώμη για να καταλάβω ποια είναι η κ. Ακρίτα, η οποία θα θεωρήσει ποινικά κολάσιμη την φτώχεια σε αυτή την χώρα και την κοινωνική καταγωγή; ποια είναι η κ. Ακρίτα η οποία θα ρητορεύσει, υπέρ ενός νέου κοινωνικού και ταξικού ρατσισμού σε αυτή την χώρα;
Είναι η κ. Ακρίτα βουλευτής σε κόμμα της ελληνικής Αριστεράς; με τις ψήφους ποιων εκλέχτηκε και από πού; έτρεξαν όλοι οι εύποροι με πισίνες και την ψήφισαν για να μπει στην βουλή; και ποια είναι η κ. Ακρίτα που θα κρίνει τον αγώνα επιβίωσης και καθήκοντος μιας μητέρας με όποιο χειρωνακτικό επάγγελμα, ώστε να μεγαλώσει το παιδί της με το τρύπιο σώβρακο; μπορεί η κ. Ακρίτα με τον ''Καρδινάλιο'' ύφος της να φτάσει στο μικρό της δαχτυλάκι μια τέτοια γυναίκα;
Αδυνατούν μέσω της υπεροψίας τους μάλλον η κ. Ακρίτα και ο κόσμος που πρεσβεύει, να κατανοήσουν ότι τέτοιες κοινωνικές καταγωγές έχει το 95% του ελληνικού λαού που πέφτει θύμα πολιτικής εκμετάλλευσης από το υπόλοιπο 5%...
Και τι δουλειά είχε η κ. Ακρίτα στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ και της ελληνικής Αριστεράς; εδώ είναι ένα από τα μοιραία λάθη του Αλέξη Τσίπρα τον καιρό της ηγεσίας του, που δέχτηκε στα εθνικά ψηφοδέλτια και πριμοδότησε επικοινωνιακά προς χάριν των αστικών ψήφων, ανθρώπους οι οποίοι απλά ασκούσαν κριτική στον Κυριάκο Μητσοτάκη από το Facebook.
Και μπήκαν στην βουλή για να συνεχίσουν απλά να κάνουν πολιτική από το Facebook και να καταφέρονται με τέτοιο απαράδεκτο κοινωνικό και ταξικό ρατσισμό, εναντίον της εργατικής τάξης της χώρας...
Τι ιδέα και τι γνώση έχουν αυτοί οι ''Λουδοβίκοι'' της πολιτικής και του αφηγήματος της ''σύγχρονης Αριστεράς'' από την αριστερά γενικά; Αγνοούν ότι τις δεκαετίες του 1950' και του 60' στην πρωτοπορία του αγώνα και των λαϊκών μετώπων στην χώρα, βρέθηκαν οι υιοί της πλύστρας, της παραδουλεύτρας, της καθαρίστριας και της αγρότισσας για να προχωρήσει το κίνημα και η κοινωνική απελευθέρωση...
Αγνοεί τον θρήνο της μάνας που έχασε τον υιό της εκείνη την πρωτομαγιά του 1936, στην διαδήλωση της Θεσσαλονίκης και έγινε ποίημα από τον ποιητή της Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσο και μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη..."Μέρα Μαγιού μου μίσεψες... ''.
Μ’ αυτές τις αράδες προλογίζει ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος τον «Επιτάφιό» του και οι πρώτοι στίχοι είναι καταλυτικοί: «Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου»…
Πηγή έμπνευσης για τον ποιητή της Ρωμιοσύνης μια φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη». Η ιστορία αληθινή, τραγική. Το πρωί του Σαββάτου 9 Μαΐου 1936 ο νεαρός αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης δεν πήγε για δουλειά. Ο κλάδος του είχε κηρύξει απεργία, οπότε, αντί να εξυπηρετεί πελάτες με το παλιό πενταθέσιο όχημα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, σκέφτηκε να περάσει από το σπίτι της μητέρας του να πει μια «καλημέρα».
Η Κατίνα, η μάνα του, τον είδε εκείνο το πρωινό ξαφνικά μπροστά της, στην κουζίνα. Ήταν χαμογελαστός και είχε ριγμένο ανέμελα στον ώμο το δερμάτινο σακάκι. Ήπιαν καφέ μαζί, κουβέντιασαν, τη χάιδεψε τρυφερά στην πλάτη και έφυγε ανεμίζοντας ένα κόκκινο γεράνι που μόλις είχε κόψει από τη γλάστρα. Που να ’ξερε ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που την έβλεπε. Σε λίγη ώρα θα έπεφτε νεκρός σε μια από τις πιο αιματηρές διαδηλώσεις που είχε γνωρίσει η Θεσσαλονίκη.
Τι ήταν αυτή η μάνα του εργατικού και λαϊκού κινήματος; στέλεχος σε πολυεθνική με πισίνα; ή ο υιός της με το τρύπιο σώβρακο, δεν ξεσηκώθηκε για να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή σε μια καλύτερη και ελεύθερη Ελλάδα;
Αν όχι κάποιος σεβασμός στην εργατική τάξη της χώρας και την πορεία της, τότε χρειάζεται κάποια στοιχειώδης εγκράτεια...
0 Σχόλια