Το 1974 μετά την επιστροφή του Ανδρέα Παπανδρέου από το εξωτερικό, το πολιτικό σκηνικό βρισκόταν ήδη σε διαδικασία πολλαπλής μεταβολής...Η κομματική μονοκρατορία της Δεξιάς του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ειδικά μετά τη Χούντα είχε δημιουργήσει μια αφανή αλλά σαφή κρίση στην ελληνική αριστερά, που αποτελούσε κοινωνική και πολιτική δύναμη αλλά χωρίς κυβερνητική προοπτική και ενότητα.
Μετά την επιστροφή του Ανδρέα Παπανδρέου, πολλοί εκ των παλαιών συνεργατών του πατέρα του στην παλαιά ένωση κέντρου επιζητούσαν την ανασύσταση και την αναδημιουργία του πολιτικού κέντρου ως μόνη εναλλακτική. Ο Ανδρέας Παπανδρέου σε αρκετές συσκέψεις προσπαθούσε να τους πείσει, για αυτό το οποίο ο ίδιος είχε καταλάβει καιρό πριν στις ΗΠΑ και το ανέφερε σαφώς στο βιβλίο του "Ο τρίτος δρόμος".
Οι περισσότεροι εκ των συνομιλητών του από το κέντρο του πρότειναν την ανασύσταση του χώρου με την επωνυμία "Δημοκρατικό Κόμμα". Ο ίδιος τα απέρριψε όλα αυτά και τους εξήγησε ότι θα φτιάξει ένα κόμμα με Σοσιαλιστικές αρχές και προσωνύμιο...
Οι ίδιοι του απαντούσαν ότι όλα αυτά αποτελούν εξτρεμιστικές λύσεις, που απλά κλείνουν το μάτι στην κομμουνιστική αριστερά και δεν οδηγούν σε πολιτικές εξελίξεις...
Ο Παπανδρέου τους απάντησε ότι δεν θα ρίξουν τον Καραμανλή, αλλά θα τον οδηγήσουν σταδιακά με κοινωνικό, ιδεολογικό και πολιτικό πρόσημο σε πολιτική ήττα...
Μια ήττα που ήρθε παράλληλα με την δημοκρατική έκρηξη του 1981 και την πολυπόθητη πολιτική αλλαγή που ήθελε ο τόπος...
Τις ίδιες σκοπέλους μπορεί να χρειαστεί να αντιμετωπίσει, άγνωστο το πότε, το πολιτικό κεφάλαιο του Αλέξη Τσίπρα ως μόνο πρόσωπο πλέον με πολιτική, κυβερνητική πείρα και με μια σταθερή δημοφιλία...Τις ίδιες προκλήσεις, υπό την έννοια ότι μόλις έρθει η ώρα σχηματισμού και έκφρασης της ενιαίας παράταξης, όλοι τους είτε από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ ή την Νέα Αριστερά θα θέσουν τις δικές τους ιδεολογικές αντιθέσεις...
Για άλλη μια φορά ο Αλέξης Τσίπρας θα γίνει η συγκολλητική ουσία...Για άλλη μια φορά το άστρο, θα κληθεί να κάνει το ταξίδι στον πολιτικό χρόνο...
0 Σχόλια