Το Λαϊκό Μέτωπο και η Ενωμένη Αριστερά στην Γαλλία, πέτυχαν την απόλυτη ανατροπή και όχι απλά στάθηκαν πολιτικό οδόφραγμα, απέναντι στην επέλαση της Λεπέν και της Άκρας Δεξιάς σε Γαλλία και Ευρώπη, αλλά έθεσαν την Κεντροαριστερά και κεντρική πολιτική ατζέντα των συζητήσεων, των διευρύνσεων και των συνασπισμών της αναγκαίας ευρωπαϊκής πολιτικής για την επόμενη ημέρα...
Μπορεί βέβαια οι νυν ηγεσίες σε ΣΥΡΙΖΑ και σε ΠΑΣΟΚ, να έτρεξαν από χθες μετά τα μεσάνυχτα να συγχαρούν την Γαλλική Αριστερά και τον Μελανσόν για αυτή τη νίκη αλλά ταυτόχρονα περιχαρακώθηκαν, απέρριψαν για άλλη μια φορά τα σενάρια συνεργασιών και πρόταξαν ως δικαιολογίες, τις δυσκολίες και τις διαφορές του εκλογικού και πολιτικού συστήματος στην Γαλλία σε σχέση με την Ελλάδα...Στο χωριό μου όλο αυτό το λένε "Οποίος βαριέται να ζυμώσει...".
Βέβαια όλες αυτές οι αστείες δικαιολογίες και τα αφηγήματα δεν μου δημιουργούν καμία εντύπωση σε σχέση με τις νυν ηγεσίες, καθώς οι ίδιες έχουν αποτύχει οικτρά στο να καταστήσουν πολιτικά τα κόμματα τους ως αξιόλογη εναλλακτική για την ελληνική κοινωνία και ως αντίπαλο δέος για την ΝΔ, πως είναι ποτέ δυνατόν να συμφωνήσουν, στο ότι η ελληνική κοινωνία τους λέει να συμφωνήσουν;
Οπότε η μεγάλη αντιφατικότητα και διάφορα της χθεσινής βραδιάς στην Γαλλία σε σχέση με τον αντίκτυπο στην Ελλάδα, είναι ότι οι κομματικές βάσεις και τα στελέχη δομής της Κεντροαριστεράς, δέχθηκαν μια αναπτέρωση του πολιτικού τους ηθικού ενώ οι ηγεσίες όχι απλά δεν προβληματίστηκαν θετικά, αλλά απογοητεύτηκαν κιόλας μιας και καταρρίπτεται πλέον πανηγυρικά το επιχείρημα το οποίο θα ήθελαν να είχαν σήμερα, ότι ακόμα και αυτή η συμφωνία την ενιαίας γαλλικής αριστεράς, δεν στάθηκε ικανή να σταματήσει την Λεπέν η καλύτερα για να το προσαρμόσουμε στα ελληνικά δεδομένα, μάλλον στην Γαλλία κατάφεραν και ζευγάρωσαν τον Τράγο με την Έλαφο και εμείς εδώ στην Ελλάδα παραμένουμε με τον Τραγέλαφο, των νυν ηγεσιών σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ...
Και μιας και μιλάμε για την μεγάλη εικόνα και σταθήκαμε στην Γαλλία που βιώνει από χθες μια δεύτερη ιστορικά πολιτική "ΕΠΙΝΕ", πόσο διαφορετικές μοιάζουν άραγε μεταξύ τους οι δύο μεγάλες εικόνες, σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και το πολιτικό μέγεθος του Αλέξη Τσίπρα και του Στέφανου Κασσελάκη, σε ότι έχει να κάνει με το παρόν και το μέλλον της Κεντροαριστεράς....
Από την μια ο Αλέξης Τσίπρας, επίσημος προσκεκλημένος του Λαϊκού Μετώπου για τις Γαλλικές εκλογές, ως προσωπικότητα διεθνούς κύρους πλέον να παρακολουθεί τις εξελίξεις και να καλεί την Ελλάδα να αποτελέσει το επόμενο ευρωπαϊκό παράδειγμα και από την άλλη ο Στέφανος Κασσελάκης να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα ενοίκια της Κουμουνδούρου, τους απλήρωτους μισθούς εργαζομένων, τα διαδικτυακά troll και να πηγαίνει ''κουβά'' διά βήματος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ μόλις ένα 24ωρο νωρίτερα, για τις Γαλλικές εκλογές...
Πολλές φορές στην πολιτική δεν φτάνει να έχεις μέλλον, αλλά θα πρέπει πρωτίστως να έχεις παρελθόν...Όπως επίσης η δημόσια παραδοχή, ότι ''μαθαίνω από τα λάθη μου'' δεν απέχει πολύ καμιά φορά από τον εθισμό σε αυτά, μόλις τελειώσουν οι δικαιολογίες και οι εσωτερικοί εχθροί και έρθει το πολιτικό βάλτωμα...
0 Σχόλια