Αν προσπαθήσει κανείς να ψάξει στην διαχρονική αμερικανική πολιτική ιστορία, τι είναι αυτό το οποίο συνέδεσε τόσο έντονα την αμερικανική εξωτερική πολιτική, με μια παράξενη μόδα των άλλοτε επιτυχημένων και άλλοτε αποτυχημένων προσπαθειών δολοφονίας των Αμερικανών Προέδρων, καταλήγει σε κάποια πολυσυλλεκτικά συμπεράσματα...
Ένα βασικό κοινωνιολογικό συμπέρασμα, είναι ότι μάλλον η νοοτροπία του Ντίλιγκερ και του Αλ Καπόνε, δεν έχει φύγει από την αμερικανική πρακτική και μάλιστα πότισε ακόμα και την ίδια την άσκηση παραπολιτικής στις ΗΠΑ, κοινώς η νοοτροπία και η αντίληψη του τύπου: "βγάλτε τον από την μέση" ή "ξέρει πολλά...".
Άξιο κοινωνιολογικής παρατήρησης, είναι και το ερώτημα, του τι είναι αυτό που ιστορικά πάντα όπλιζε το χέρι ατόμων χωρίς βαρύ ποινικό μητρώο και με μια κατά τα άλλα ήρεμη έως ασήμαντη ζωή, να δολοφονήσουν τον ανώτατο πολιτειακό άρχοντα της χώρας ή τον υποψήφιο για αυτή την θέση;
Και κάπως έτσι καταλήγουμε και στην εκάστοτε χρονική συγκυρία, την ιστορική κρισιμότητα της διαδρομής και τον βαθύ σπαραγμό που έβγαζε μέσω της πρακτικής του πάντοτε, το βαθύ αμερικανικό κράτος...Γιατί σχεδόν πάντα όταν είτε ένας Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος είτε ένας Δημοκρατικός, έθεταν βασικό σημείο στην ατζέντα τους την επίτευξη ειρήνης και την μη συνέχιση ενός πολέμου με εμπλοκή των ΗΠΑ, σχεδόν πάντα είχαμε μια απόπειρα δολοφονίας ή μία στυγερή δολοφονία;
Ας πιάσουμε δύο τυχαία παραδείγματα, καταλήγοντας ως τρίτο παράδειγμα το πιο πρόσφατο με την απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, στην Πενσυλβάνια προ ημερών...
Τον Νοέμβριο του 1963, σχεδόν επτά ημέρες πριν από την δολοφονία του στο Ντάλας στις 22 εκείνου του μήνα, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Κένεντι, επιδιώκοντας την επανεκλογή του ετοιμαζόταν να ζητήσει δημόσια την πλήρη απεμπλοκή της χώρας από την κρίση στο Βιετνάμ και την Νοτιοανατολική Ασία. Μάλιστα είχε δηλώσει χαρακτηριστικά σε μια ομιλία του ότι ο κόσμος είναι πιο κοντά από ποτέ σε μια νέα άβυσσο...
Μετά την δολοφονία του στην εξουσία ήρθε ο αντιπρόεδρος του Λίντον Τζόνσον και η εμπλοκή των ΗΠΑ στο Βιετνάμ κορυφώθηκε αφού το 1964 ο πρόεδρος Τζόνσον χορήγησε στο Νότιο Βιετνάμ έκτακτη βοήθεια 60 εκατομμυρίων δολαρίων και ενίσχυσε τις αμερικανικές δυνάμεις, υπό τη διοίκηση του στρατηγού Ουίλιαμ Ουέστμορλαντ. Από 16.000 στρατιωτικούς συμβούλους το 1964, τα αμερικανικά στρατεύματα έφθασαν τις 75.000 άνδρες το 1965, οδηγώντας την διεθνή κατάσταση σε κρίση μέχρι και στην γειτονιά μας, καθώς μόλις έναν χρόνο μετά, άρχισαν τα Ιουλιανά, που είχαν ως αποτέλεσμα την παραίτηση Παπανδρέου και την ταραχώδη διετία 1965-1967 που οδήγησε στην αντιδημοκρατική εκτροπή και την εγκαθίδρυση Στρατιωτικής Δικτατορίας στην Ελλάδα, με το Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου και έπειτα την εισβολή του τουρκικού ''Αττίλα'' στην Κύπρο...
Και φτάνουμε στον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος λέει κάτι πολύ απλό, σαφές και ξεκάθαρο...Ότι πρέπει να πάμε σαν Ευρώπη και διεθνής κοινότητα σε ειρήνη με την Ρωσία την επόμενη κιόλας ημέρα...Ένας Τραμπ ο οποίος επί θητείας του, ω του θαύματος δεν διεξήγαγε κανέναν πόλεμο και ο ο οποίος υιοθέτησε, σχημάτισε πολιτικά και κύρωσε την συμφωνία του Μίνσκ με την Ρωσία, την οποία ο Μπάιντεν έκανε κουρελόχαρτο...Όταν μάλιστα ο ίδιος ο Τραμπ την επομένη της εισβολής την Ρωσίας στην Ουκρανία, δήλωσε ότι αν ήταν πρόεδρος ο ίδιος τότε ο Πούτιν δεν θα τολμούσε να διαπράξει κάτι τέτοιο...
Συμπεράσματα και Συγκρίσεις:
Ο Τζον Κένεντι δολοφονήθηκε στο Ντάλας, στις 22 Νοεμβρίου του 1963, κατά την προεκλογική εκστρατεία του για τη διεκδίκηση μιας δεύτερης θητείας, και ενώ είχε διατρανώσει τη βούλησή του να σταματήσει τον αδιέξοδο πόλεμο στο Βιετνάμ.
Τα ξημερώματα της 14ης Ιουλίου του 2024, ένας “μοναχικός λύκος”, όπως τότε ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ, επιχείρησε να δολοφονήσει τον Ντόναλντ Τραμπ, φαβορί για τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου, ο οποίος έχει διατρανώσει τη βούλησή του να σταματήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία.
0 Σχόλια