Μια ημέρα σαν σήμερα στις 23/04/2010, η Ελλάδα και η Ελληνική κοινωνία δέθηκε με τις οικονομικές αλυσίδες του ΔΝΤ και της Τρόικας των Βρυξελλών, με ευθύνη του πρώην Πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου...
Το τότε ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου βασίστηκε σε μια πολιτική καμπάνια που θύμιζε άλλες εποχές, όπου η ελληνική οικονομία ήταν σταθερότερη και η ελληνική κοινωνία άντεχε ακόμα. Με δηλώσεις του όπως το περίφημο «λεφτά υπάρχουν» έδωσε μια εσφαλμένη αντίληψη στον ελληνικό λαό ότι το μέλλον της χώρας δεν είναι αβέβαιο, όπως τόνιζαν πολλοί, αλλά η πορεία προς την ανάπτυξη και την ανασυγκρότηση είναι μια απλή διαδικασία. Ειδικότερα, ο Παπανδρέου ανέφερε ότι «εμείς ξέρουμε που θα βρούμε τα λεφτά», ενώ έθεσε ως άμεσους στόχους την μείωση της φοροδιαφυγής, την μεγαλύτερη αξιοποίηση του ΕΣΠΑ, καθώς και την ουσιαστική αξιοποίηση των ακινήτων του Δημοσίου…Γενικότερα, αιτίες όπως το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, τα επεισόδια του Δεκέμβρη του 2008 και η δολοφονία Γρηγορόπουλου, καθώς και το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης (*που ήδη αναφέρθηκε), αποτέλεσαν ουσιαστικούς παράγοντες που οδήγησαν στην διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος.
Και κάπως έτσι σε λιγότερο από έναν χρόνο μπήκαμε στην μνημονιακή δυστυχία, με την μορφή του κατεπείγοντος και με το επιχείρημα ότι σε 10 μέρες δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Toν επόμενο Μάιο ήρθε το 1ο Μνημόνιο για ψήφιση και κύρωση στην Ελληνική Βουλή, με τις ψήφους του 43% του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου και με τις συνυπογραφές της Συντηρητικής Δεξιάς που ονειρευόταν θέσεις κυβερνητικής ευθύνης, με την ΝΔ να το καταψηφίζει και να κάνει τις αστειότητες με τα Αντιμνημονιακά Ζάππεια. Βέβαια έναν χρόνο μετά ο τότε Αρχηγός της ΝΔ και συγκάτοικος από τα φοιτητικά χρόνια του κ. Παπανδρέου Αντώνης Σαμαράς, έκανε την κωλοτούμπα του αιώνα και επέστρεψε μετά το συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, για να ψηφίσει πακέτο το μεσοπρόθεσμο και το 2ο Μνημόνιο αφού η αδιαφορία της Καγκελαρίου Μέρκελ, προς το πρόσωπο του στο συνέδριο του Ε.Λ.Κ. έκανε ιδιαίτερα δύσκολη την προσπάθεια του τότε να γίνει Πρωθυπουργός…
Τι έκανε λοιπόν ο άνθρωπος που αφού με συγκεκριμένες υπογραφές το 2010 μας έβαλε στον μνημονιακό λαβύρινθο; άρχισε έπειτα να ταξιδεύει ανά τον κόσμο και να κάνει τον πολιτικό τουρίστα; τι ήταν αυτό που θα μπορούσε να κάνει την ώρα που ακόμα και σήμερα 14 χρόνια μετά όλοι τους υποστηρίζουν πως δεν υπήρχε άλλος δρόμος;
Θα μπορούσε την επομένη της εκλογής του στην κυβέρνηση να πάει και να δανειστεί 400 δις αφού πολύ έγκυρες τότε οικονομικές πηγές, ανέφεραν ότι θα τα παίρναμε με πολύ χαμηλό επιτόκιο και ίσως να αποφεύγαμε την μετέπειτα κρίση, αλλά αντ΄ αυτού αυτός άρχισε να γυρίζει τον κόσμο και να διαλαλεί: ”Βουλιάζουμε.. Είμαστε διεφθαρμένοι…Δεν έχουμε λεφτά που υπήρχαν αλλά δεν υπάρχουν…” δημιουργώντας πανικό, έναν πανικό που ήρθε και έμεινε 14 χρόνια…
Τώρα θα μου πείτε: ”Έλα ρε φίλε μόνο αυτός έφταιγε πιστεύεις;” Όχι αλλά σίγουρα ο χρόνος είναι κάτι το απόλυτα σαφές και αμείλικτο και σε αυτή την περίπτωση, αυτός άνοιξε πρώτος την πόρτα στους οικονομικούς ”Βαρβάρους”…
0 Σχόλια