"Ο κάβος με τα στερεότυπα και το νέο όνομα..." - Γράφει ο Λάμπρος Παπαδής

 

Παρακολούθησα την χθεσινή πρώτη ομιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Στέφανου Κασσελάκη στην Κ.Ο. του κόμματος και ομολογώ πως είχα να συμφωνήσω μέχρι και με την τελευταία τελεία και το τελευταίο κόμμα στην παράγραφο από ομιλία προέδρου, από την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Βελλίδειο το 2017.

Ο Στέφανος Κασσελάκης έκανε μια εκπληκτική για τα δικά μου δεδομένα ομιλία στην Κ.Ο. του κόμματος, καθόρισε την νέα στρατηγική, την νέα πυξίδα επικοινωνίας, το νέο αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία, τα ταυτοτικά ζητήματα που θα πρέπει να απασχολήσουν, ποιες προγραμματικές δεσμεύσεις πρέπει να έχει και φυσικά μοίρασε πόνο και ήταν καταιγίδα και θύελλα ανανέωσης πάνω στην "ομπρέλα" σε σχέση με τα όργανα...

Ξεκαθάρισε δηλαδή τέσσερις φορές στην ομιλία του σε όλους τους τόνους, με όλες τις λέξεις και με ξεκάθαρο ύφος ότι το πάρτυ αλαζονείας και κομματικής αυθαιρεσίας των οργάνων τελειώνει και πως ήρθε η ώρα την βάσης και των απλών μελών του κόμματος, για να διαμορφώσουν την πολιτική και αντιπολιτευτική ατζέντα απέναντι στην ΝΔ.

Μίλησε και χρησιμοποίησε τουλάχιστον τέσσερις φορές τις λέξεις "Βάση" κ' "Μέλη" δείχνοντας ότι δεν έχει λησμονήσει την μαζικότητα του κύματος ανανέωσης που του εμπιστεύθηκε τις τύχες του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. και της ελληνικής Κεντροαριστεράς... Αλλά πριν πάμε στα πολιτικά σημεία της ομιλίας του Στέφανου Κασσελάκη στην Κ.Ο. ας πάμε πρώτα στα παραπολιτικά τα οποία ήταν ενδεικτικότατα.

Αρχικά παρατήρησα ότι κορυφαία μέλη της "ομπρέλας" όταν εισήλθε ο Στέφανος Κασσελάκης στην αίθουσα όχι απλά δεν σηκώθηκαν για στοιχειώδης λόγους ευγένειας απέναντι στον Αρχηγό αλλά συνέχισαν να είναι αραδιασμένοι στα έδρανα χύμα στο κύμα και νομίζω ότι αυτό πρώτα απ' όλα δεν τιμά τους ίδιους και τις ίδιες σαν πολιτικές προσωπικότητες... Έπειτα οι εισηγήσεις σε πρόσωπα και την τοποθέτηση τους σε κορυφαίες θέσεις από εδώ και πέρα όπως χαρακτηριστικά του Παύλου Πολάκη και του Νίκου Παππά, οι οποίοι πλέον καλούνται να σηκώσουν όλο το κοινοβουλευτικό βάρος της αντιπολίτευσης στη ΝΔ δεν άρεσαν και πολύ στην κομματική γωνιά της Ηπείρου καθώς και η Όλγα Γεροβασίλη αλλά και ο κύριος Μπάρκας φέρονται να ψήφισαν λευκό στην συνεδρίαση και στην εισήγησή του Στέφανου Κασσελάκη και για την ίδια την κ. Γεροβασίλη δεν μοιάζει καθόλου απίστευτο καθώς ακριβώς πριν μερικούς μήνες είχε τοποθετηθεί ξεκάθαρα υπέρ της διαγραφής Πολάκη από τον Αλέξη Τσίπρα σε πρώτο χρόνο.

Στα της πολιτικής και ομιλίας του Στέφανου Κασσελάκη στην Κ.Ο. ο ίδιος έδωσε το στίγμα και τον τόνο της σκληρής αντιπολίτευσης που θα ακολουθήσει πέρα από τα πρόσωπα που θα σηκώσουν το βάρος εντός Βουλής, καταλόγισε ευθύνες στον Κυριάκο Μητσοτάκη, καθόρισε την ιδεολογική ατζέντα και ρητορική, ξεκαθάρισε τον ρόλο των οργάνων και την ανάγκη συμμετοχής άμεσα των μελών, δήλωσε ότι εμπιστεύεται την κ.ο. ενώ έθεσε και ζητήματα ταυτοτικά στα οποία η αριστερά οφείλει να εκσυγχρονιστεί, να τα θέσει προς επίλυση και φυσικά να διεκδικήσει την κυβερνητική εξουσία για να τα επιλύσει...

Αναφέρθηκε στον εργασιακό, την οικονομία, την ανεργία, την κοινωνική πρόνοια ως ταυτοτικά ζητήματα ενώ μίλησε και για την δωρεά του στις πληγείσες περιοχές της Θεσσαλίας κάτι που επιμελώς έκρυψαν τα κανάλια της μιντιακής ολιγαρχίας από τα δελτία τους...Τέλος ο Στέφανος Κασσελάκης έκοψε μια και καλή του παλιούς ιδεοληπτικούς δεσμούς τακτικής με το ΠΑΣΟΚ μιας και δεν έκανε καμία αναφορά σε αυτό ούτε καν σε επίπεδο κοινής όψης προς την Σοσιαλδημοκρατία, κατέδειξε το πρόσωπο της ακροδεξιάς στην βουλή και διέλυσε τα θολά σύννεφα των χαριεντισμών με την Καραμανλική δεξιά δηλώνοντας ότι για τον ίδιο είναι όρκος τιμής να λογοδοτήσουν οι υπαίτιοι για την τραγωδία στα Τέμπη όσο ψηλά και αν είναι...

Ξεκάθαρα αυτό το οποίο ενοχλεί τους "Ομπρελίστας" και την ολιγαρχία είναι η ρητορική του Στέφανου Κασσελάκη και αυτό διότι οι μεν πιστεύουν ότι μπορείς να επικαλείσαι τον Λένιν και τον Τσε μόνο όταν πληρείς κάποια κριτήρια και οι άλλοι διότι φοβούνται ότι ο Στέφανος Κασσελάκης αρχίζει να πείθει και να γοητεύει επικίνδυνα την κοινωνία που ο ρομαντισμός και το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ κατά την δική τους γνώμη μπορεί να τους στερήσει τις κουτάλες...Την δε κυβερνητική κουτάλα από την ΝΔ, την δε οικονομική κουτάλα από την ολιγαρχία και τα μίντια που έχει στην ιδιοκτησία της και την δε ιδεολογική κουτάλα από το κομματικό πεδίο που έμαθε τόσα χρόνια να αυτοπαρουσιάζεται ως ιερός θεματοφύλακας των όσιων και αγίων της αριστεράς.

Βέβαια ο πολιτικός ''κάβος'' για την προεδρία Κασσελάκη αλλά και για τον ίδιο είναι ακόμα μπροστά καθώς όλο και πιο πολύ πυκνώνουν οι φωνές για συνέδριο το αργότερο μέσα στον Δεκέμβριο και παρά την επιλογή και τοποθέτηση κρίσιμων προσώπων σε θέσεις κλειδιά, θα πρέπει να βρεθούν άλλοι τόσοι εν μέσω προσυνεδριακών και συνεδριακών διαδικασιών για να στελεχώσουν έναν πιο ευέλικτο θέλω να πιστεύω κομματικό μηχανισμό...

Σε αυτό το συνέδριο που θα είναι κυριολεκτικά μονομαχία στα μαρμαρένια αλώνια, νύχτα των μεγάλων μαχαιριών και του Αγίου Βαρθολομαίου, ο Στέφανος Κασσελάκης θέλει να φέρει όχι απλά δομικές αλλά θα έλεγα κοσμογονικές αλλαγές στο κόμμα, ίσως ακόμα και την αλλαγή ονόματος και εμβλήματος καθώς ενδέχεται ορισμένοι σύμβουλοι του να του έχουν πει ότι αποτελεί ένα δυνατό μέσο και επικοινωνιακό εργαλείο και να ξεφουσκώσει οριστικά με αυτό τον τρόπο το Αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο αλλά και να γίνει ένα ακόμα άνοιγμα και σήμα διεύρυνσης προς το κέντρο και τον μεσαίο χώρο.

Δεν ξέρω αν θα γίνει το παραπάνω και αν ευσταθεί αλλά σίγουρα θα αποτελέσει μια πρόκληση για κάποιον που θέλει να ξανακάνει τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά κυβέρνηση και κυρίαρχη πολιτική δύναμη στο τόπο αλλά όμως ακόμα δεν έχει κυριαρχήσει στις δαιδαλώδης ιδεολογικές φατρίες μέσα στο κόμμα.

Χαρακτηριστικό άλλωστε είναι ότι μια μέρα σαν σήμερα στις 6 Οκτωβρίου του 2003 ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου μετονομάστηκε σε Συνασπισμός της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας εν μέσω διαβουλεύσεων τόσο μακροχρόνιων και χρονοβόρων σε επίπεδο συζήτησης και διαπραγμάτευσης που ούτε ο αείμνηστος Ελευθέριος Βενιζέλος δεν θα άντεχε τόσο...