Το άρθρο αυτό αποτελεί θα έλεγα ανοιχτή επιστολή προς τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Αλέξη Τσίπρα
από ένα απλό μέλος του κόμματος από την Β. Ελλάδα και Εργάτη Τροφίμων...Ούτε κάποιον
επαγγελματία πολιτευτή, ούτε κάποιον επιστήμονα, ιατρό ή δικηγόρο αλλά από έναν απλό
εργατοϋπάλληλο και απλό μέλος του κόμματος, χωρίς καμία θέση ευθύνης στα όργανα ή στην Κ.Ε. αλλά απλά ορισμένες σκέψεις για τα λάθη του χθες και την επόμενη ημέρα της Αριστεράς.
Η εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. στις εκλογές της 21ης Μαϊου κατά την γνώμη μου ακουμπά σε
τέσσερις άξονες και αιτιάσεις...
Έλλειψη επαφής και οργανωτικής ταύτισης της ηγεσίας με την βάση του κόμματος και την άμεση
συνεργασία με τις Ν.Ε. και κατ' επέκταση τις Ο.Μ. για τα στελέχη και τα πρόσωπα που τις απαρτίζουν,
πράγμα τελείως αδικαιολόγητο ειδικά από τον Απρίλιο του 2022 από το συνέδριο και μετά που
καταγράφηκε ποσοστό συμμετοχής και εγγράφων νέων μελών...Ευθύνη θεωρώ της ηγεσίας από εκείνη
την ημέρα και μετά ήταν ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας στον έναν χρόνο που απέμενε μέχρι τις εκλογές να
φουλάρει με βενζίνη ένα αυτοκίνητο και να γυρίσει όλες τις οργανώσεις μελών του κόμματος στην
Ελλάδα και να μιλήσει με όλους ακόμα και με απλά μέλη προς αναζήτηση υποψηφίων προσώπων
ανανέωσης αλλά και διεύρυνσης.
Έλλειψη πλήρους αυτοκριτικής μετά τις fasttrack διαδικασίες του καλοκαιριού του 2019 σε σχέση με τις αιτίες της ήττας από την ΝΔ τότε, την κυβερνητική φθορά αλλά και η καταστροφική χρήση επιχειρημάτων σε σχέση με την δημοσιονομική προσαρμογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και τα 37 δις στα δημόσια ταμεία...Ακόμα και για εμάς τους αιρετικούς που το 2016-17 γκρινιάζαμε και γινόμασταν γραφικοί και λέγαμε ρε σύντροφοι μην γίνει και αυτός ο μικροσυμβιβασμός γιατί μαζεύονται πολλά, μην φορολογείτε την μεσαία τάξη θα μας γυρίσει μπούμερανγκ, μην ανεβάζετε τόσο τον ΕΝΦΙΑ που θα καταργούσαμε θα το πληρώσουμε, μην φέρεστε σαν Υπουργοί στους εργαζόμενους στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά που θέλουν ένα άλλο μοντέλο διοίκησης, μην αλλάζετε το μενού στο πρωθυπουργικό αεροσκάφος δεν είναι ανάγκη να υπάρχουν στρείδια και μακαρονάδες, ας υπάρχει απλά ένα κρύο Σάντουιτς ταξίδι για λίγες ώρες είναι...Και γενικά μην κάνετε πράγματα που θα επιφέρουν ένα ανεπανόρθωτο πλήγμα στην Αριστερά, αφήστε ευαίσθητα Εθνικά θέματα προς το παρόν στην άκρη γιατί ακόμα έχουμε ανοικτές οικονομικές πληγές στην κοινωνία και τέλος μην επικαλείστε συνέχεια τα 37 δις στα δημόσια ταμεία ενώ ορθώς πολιτευτήκαμε κάποτε και γιγαντωθήκαμε με το ματωμένο πλεόνασμα Σαμαρά και το email Χαρδούβελη...
Επίσης ας υπήρχε μια στοιχειώδης ταχύτητα και σοβαρότητα στο κομμάτι των ψηφοδελτίων που βάσει
του μπλε χάρτη μόνο νικηφόρα δεν ήταν και μάλιστα τα πηλάλιζαν για έξι μήνες, από το καλοκαίρι του
2022 με αποτέλεσμα να σέρνει μια διαδικασία και να μην μπορούν άνθρωποι που έκαναν πραγματικό
πολιτικό αγώνα και ανήκαν στην ανανέωση να τρέξουν πολιτικά και να έρθουν σε επαφή με την κοινωνία ως υποψήφιοι και κοινωνοί του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ...Αντίθετα οι αερόλιθοι και οι ''Σούπερ Σταρ'' υποψήφιοι Συριζαίοι με ευθύνη του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα σκάγαν από το πουθενά και πριμοδοτούνταν επικοινωνιακά με υποψηφιότητες πρώτης γραμμής και επικοινωνιακές αβάντες, άνθρωποι που δεν έχω κάτι μαζί τους προσωπικά αλλά πείτε μου τι πρόσφεραν στο κόμμα; πέραν από την επωνυμία τους που μάλλον βάσει του 20% δεν φαίνεται να δούλεψε και πολύ.
Η ανεξήγητη παθογενής μανία με τον Ανδρέα Παπανδρέου και η πραγματικά κωμική αντιγραφή του
συνθήματος και της εικόνας της κεντρικής προεκλογικής αφίσας του ΣΥΡΙΖΑ με τον Αλέξη Τσίπρα, πιστή αντιγραφή της αφίσας του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου στις εκλογές του 1981...Κατά την γνώμη μου όσοι από το επικοινωνιακό επιτελείο το εισηγήθηκαν θέλουν απόλυση χωρίς πλάκα.
Και τέλος οι πολλές δημόσιες γνώμες και οι γνώμες εξυπηρέτησης και ικανοποίησης ενός κλειστού
εσωκομματικού ιδεολογικού ακρωτηρίου και δεν αναφέρομαι μόνο στην επικοινωνιακή χειροβομβίδα
Κατρούγκαλου αλλά και στις δηλώσεις Τσακαλώτου μέσω των 53 δύο μήνες πριν τις εκλογές με την
εμμονή σε σχέση με την ορθή υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης, χωρίς καμία συνειδητοποίηση απλά
και μόνο για να ευφρανθούν τα αυτιά ενός ιδεολογικού ακρωτηρίου χωρίς να υπάρχει καμία επαφή με την κοινωνία σε σχέση με τα απλά μέλη που γίνονται κοινωνοί των ιδεών και πολλές φορές χωρίς να έχουν την δυνατότητα να δώσουν μια συνέντευξη, καλούνταν στον απλό Πολίτη με τον οποίο έρχονταν να καθημερινή επαφή να δικαιολογήσουν την κάθε πολιτική βλακεία κάποιου που δεν κατανοεί ότι αυτή η χώρα δεν είναι άδεια αλλά κατοικείται από ανθρώπους...
Σίγουρα κανείς δεν περίμενε τέτοια συντριβή και το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε μια τετραετή
φθορά της ΝΔ να κατακρημνίζεται από το 35% στο 20% και μάλιστα με καθοδικές τάσεις...Τέσσερα
χρόνια θα κάτσουμε όπως φαίνεται στην αντιπολίτευση οπότε τα τρία από αυτά μπορούμε να κάνουμε
αντιπολίτευση και πολιτικό αγώνα αλλά τον πρώτο χρόνο οφείλουμε να σκοτωθούμε στον καβγά
σύντροφοι μπας και αλλάξει κάτι, μπας και γίνει η αυτοκριτική που το 2019 έγινε γρήγορα και το
κυριότερο να κατανοήσει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας πόσο είναι νομοτελειακά αναγκαίο να τα αλλάξει όλα στον ΣΥΡΙΖΑ και στην Αριστερά την επόμενη ημέρα, μακριά από μπαρούφες προοδευτικής
διακυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ που μας έβαλε στα μνημόνια και το κυριότερο να καταλάβει ότι το 2019 το 30% που πήρε ήταν αναγνώριση ότι ναι Αλέξη μου είσαι έντιμος, σε αγαπάμε, σε ανακηρύσσουμε τον βασικό πόλο της Ελληνικής Κεντροαριστεράς αλλά άλλαξε τα όλα για να ξανακυβερνήσεις και ανταυτού συνεχίζει να πίνει πρωινό καφέ με τα ίδια άτομα...
Όχι δεν οφείλουμε να γίνουνε κόμμα εξουσίας σαν την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που ρήμαξαν, χρεοκόπησαν και ζήτησαν πάλι την ψήφο του λαού και ναι φυσικά εμείς θα πρέπει να απαιτούμε πρώτα εμείς οι ίδιοι να μας κρίνουν πιο αυστηρά γιατί εμείς φέρνουμε τις γνήσιες προσδοκίες και την ελπίδα...Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας μετά την εκλογή του στην Προεδρία το 2008 είχε πει ότι εμάς στην Αριστερά μας αγαπούν πολλοί αλλά λίγοι μας παντρεύονται...
Παραμένουμε ίσως ασυγχώρητοι ακόμα στα πολιτικά μάτια της κοινωνίας Πρόεδρε γιατί εμάς το 2015
δεν μας παντρεύτηκαν από συμβιβασμό αλλά από έρωτα και άλλο να απογοητεύεσαι από έναν γάμο
που είναι προϊόν συμβιβασμού καμιά φορά και άλλο από έναν μεγάλο έρωτα...
0 Σχόλια