Στυτική δυσλειτουργία ορίζεται η επαναλαμβανόμενη αδυναμία έναρξης και διατήρησης της στύσης ώστε να επιτευχθεί μία ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή
του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D, medlabnews.gr iatrikanea
Ως στυτική δυσλειτουργία ορίζεται η επαναλαμβανόμενη αδυναμία έναρξης και διατήρησης της στύσης ώστε να επιτευχθεί μία ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή. Η έλλειψη της επιθυμίας και του οργασμού, καθώς και η αδυναμία εκσπερμάτισης, είναι συμπτώματα τα οποία μπορούν να συνοδεύουν την ανδρική στυτική δυσλειτουργία, δεν θεωρούνται όμως βασική έκφραση αυτής.
Η έκκριση ενδορφινών που προκαλεί η αυξημένη ηλιοφάνεια δρα στον οργανισμό σαν φυσικό πρόζακ, αφού οι «ορμόνες της ευτυχίας» βελτιώνουν την ψυχική διάθεση. Από την άλλη, η χαλάρωση των εργασιακών ρυθμών και της προσμονής των διακοπών μειώνει το στρες, που σε κάθε του μορφή (οικονομικό ή ψυχικό, λόγω κατάθλιψης, κούρασης ή φόβου αποτυχίας) αποτελεί ισχυρό ανασταλτικό παράγοντα της ομαλής σεξουαλικής ζωής. Αυτοί, είναι οι λόγοι της ανεβασμένης λίμπιντο του καλοκαιριού
Παράγοντες κινδύνου στην στυτική δυσλειτουργία σήμερα θεωρούνται:
• η ηλικία
• ο σακχαρώδης διαβήτης. Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένας από τους πιο καλά τεκμηριωμένους παράγοντες στυτικής δυσλειτουργίας. Είναι γνωστό πως το 35-75% των διαβητικών θα εμφανίσουν στυτική δυσλειτουργία ενώ ο κίνδυνος για ένα διαβητικό είναι τρεις φορές μεγαλύτερος να εμφανίσει στυτική δυσλειτουργία σε σχέση με ένα μη διαβητικό.
• η νεφρική ανεπάρκεια.
• η υπέρταση
• η υπερλιπιδαιμία
• το κάπνισμα
Ακόμη και όταν ένας άνδρας κόψει το κάπνισμα, συνεχίζει να έχει προβλήματα στυτικής δυσλειτουργίας, που οφείλονται στο τσιγάρο.
Επίσης η παχυσαρκία, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, και η έλλειψη σωματικής άσκησης διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη δημιουργία του προβλήματος. Η κατανάλωση αλκοόλ μειώνει τα αντανακλαστικά επειδή καταστέλλει το νευρικό σύστημα και με αυτό τον τρόπο μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργία..
Δυσλειτουργίες του θυρεοειδούς έχουν συνδεθεί με ένα ευρύ φάσμα διαταραχών που αφορούν την αναπαραγωγική διαδικασία και μπορεί να προκαλέσουν από μη φυσιολογική σεξουαλική ανάπτυξη έως σεξουαλικές δυσλειτουργίες, διαταραχές του εμμηνορρυσιακού κύκλου ή ακόμα και υπογονιμότητα. Τόσο ο υποθυρεοειδισμός όσο και ο υπερθυρεοειδισμός, είναι πιθανό να επηρεάσουν τη σεξουαλική επιθυμία (χαμηλή λίμπιντο) και τη σεξουαλικότητα γενικότερα, αν και με διαφορετικό τρόπο.
Αν και για πολλά χρόνια τα ψυχολογικά αίτια θεωρούνταν ο μόνος υπαίτιος για την στυτική δυσλειτουργία, σήμερα τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι συχνότερα ευθύνονται οι οργανικές αλλοιώσεις. Σε ό,τι αφορά πάντως τους ψυχολογικούς παράγοντες που μπορεί να ευνοήσουν την εμφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας, είναι πολλοί και ακόμα όχι πλήρως γνωστοί.
Η στυτική δυσλειτουργία σχετίζεται με την κατάθλιψη, αφού συχνά συνυπάρχουν. Η στενή σχέση των δύο έχει επιβεβαιωθεί από πολλές μελέτες. Περίπου ένας στους δύο ασθενείς με στυτική δυσλειτουργία έχει συμπτώματα κατάθλιψης.
Τα παραπάνω δεδομένα αναδεικνύουν τη σημασία του να αξιολογείται η ψυχική υγεία του ασθενούς με στυτική δυσλειτουργία όχι μόνο για την αποκατάσταση της σεξουαλικής του ζωής, αλλά και για την πρόληψη καρδιαγγειακών παθήσεων.
Η ψυχογενής στυτική δυσλειτουργία, δηλαδή η στυτική δυσλειτουργία που οφείλεται σε αμιγώς ψυχολογικά αίτια, απασχολεί ως πρόβλημα σημαντικό ποσοστό του αντρικού πληθυσμού όλων των ηλικιών, των κοινωνικοοικονομικών ομάδων, των μορφωτικών επιπέδων κλπ.
Σε πολλές περιπτώσεις το πρόβλημα αντιμετωπίζεται περιστασιακά και παρέρχεται ή, σε άλλες περιπτώσεις, ταλαιπωρεί τον άντρα για αρκετό χρονικό διάστημα και καθίσταται χρόνιο.
Η ψυχογενής στυτική δυσλειτουργία ουσιαστικά προκύπτει όταν ο άντρας αγχώνεται. Το άγχος δυσχεραίνει τη γενικότερη αίσθηση χαλάρωσης και ομαλής λειτουργίας του σώματος αλλά, κυρίως, την ομαλή λειτουργία του φυσικού αντανακλαστικού της στύσης. Η στιγμή όμως που κάθε άντρας αγχώνεται διαφέρει κατά περίπτωση.
Ποιες οι απαραίτητες διαγνωστικές εξετάσεις;
Η διαγνωστική προσέγγιση της στυτικής δυσλειτουργίας περιλαμβάνει:
• Μελέτη της ψυχολογικής σκιαγράφησης του κάθε ασθενή με ψυχολογικό πρόβλημα
• Οργανικό ιστορικό του ασθενούς
• Μελέτη του σακχάρου και των ορμονικών δεικτών (FSH, LH, PROL, TESTO)
• Εργαστηριακός έλεγχος για την χοληστεριναιμία και την υπερλιπιδαιμία
• Νυχτερινή πληθυσμογραφία (NPT)
• Δυναμική σκληρομετρία πραγματικού χρόνου με χορήγηση αγγειοδιασταλτικών ουσιών(REAL TIME MONITORING RIGISCAN)
• DOPPLER των πεϊκών αρτηριών με χορήγηση αγγειοδιασταλτικών ουσιών
• Σηραγγομετρία και σηραγγογραφία
• Βιοψία των σηραγγωδών σωμάτων
Ένας ιατρός έχει πολλά μέσα για τη θεραπεία, όπως η φαρμακευτική αγωγή για την επαναφορά της τεστοστερόνης ή φάρμακα που επιτρέπουν μεγαλύτερη ροή αίματος στο πέος. Συσκευές κενού αέρα που τραβούν το αίμα προς το πέος και το κρατούν εκεί για μία στύση. Συσκευές που εμφυτεύονται μέσω χειρουργικής επέμβασης. Ενέσεις ενδοφλέβιες, διουριθρική θεραπεία ή ακόμα και ψυχοθεραπεία.
Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea https://medlabgr.blogspot.com/2012/07/blog-post_04.html#ixzz7qOCOYKFE
0 Σχόλια