Άρθρο του Προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων της ''Μαλαματίνα'' που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα Η ΕΠΟΧΗ την Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2023 αναφορικά με τις απεργιακές εξελίξεις στο μέτωπο της ''Μαλαματίνα''.
''Οι απεργιακές κινητοποιήσεις ξεκίνησαν από τα μέσα του Μάη ως τετράωρες στάσεις εργασίας για την απόλυση των 5 πρώτων συναδέλφων. Στη συνέχεια και αφού η εταιρεία μας ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στην κατάργηση των τμημάτων των πωλητών-οδηγών και βοηθών ως αρχή, αμέσως μετά των χειριστών Clark και στο τέλος ότι θα προχωρήσει στην αναδιαμόρφωση του τμήματος παραγωγής, εμείς ως σωματείο δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να ξεκινήσουμε 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις από τα μέσα Ιουνίου μέχρι και σήμερα, με αιτήματα την επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων, την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) και κυρίως την εφαρμογή της δικαστικής απόφασης εξυγίανσης της εταιρείας που ρητά αναφέρει τη διατήρηση των θέσεων εργασίας αλλά και των όλων των κεκτημένων όπως αυτά προκύπτουν από τις έως τώρα υπογεγραμμένες ΣΣΕ μεταξύ σωματείου και εταιρείας.
Η διοίκηση ιδρύει ελεγχόμενο σωματείο Καθ’ όλη την διάρκεια των διαπραγματεύσεων διαπιστώσαμε ότι οι νέοι ιδιοκτήτες είχαν άλλα σχέδια στο νου τους και αυτό φαίνεται και αποδεικνύεται από το ότι όλοι οι απολυμένοι ήταν μέλη του σωματείου, άρα ο κρυφός τους σκοπός ήταν η διάλυσή του και περαιτέρω η δημιουργία ενός νέου σωματείου που θα το ελέγχει όπως προκύπτει από την αίτηση που κατατέθηκε στα μέσα Σεπτέμβρη και εκδικάστηκε στις αρχές του Οκτώβρη, μιας και κάναμε προσφυγή και αναμένεται η δικαστική απόφαση. Από πληροφορίες που έχουμε προκύπτει ότι μέλη του νέου σωματείου είναι και διευθυντικά στελέχη αλλά και ορισμένοι συνάδελφοι οι οποίοι ήταν μέλη του σωματείου μας, όμως η εταιρεία με διάφορες ενέργειες εκφοβισμού και με απειλές τους έπεισε να διαγραφούν και να εγγραφούν στο νέο σωματείο της εργοδοσίας. Έτσι, λοιπόν, αφού κατάφερε και έπεισε, ξεγέλασε 7 εργαζόμενους και τους υποχρέωσε να υπογράψουν ατομική σύμβαση εργασίας χωρίς, μάλιστα, να γνωρίζουν τους όρους της, στη συνέχεια προσέλαβε 7 άτομα κατά τη διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων, που ακόμα και ο νόμος-έκτρωμα του Χατζηδάκη απαγορεύει ρητά και κατηγορηματικά, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να θέσει σε λειτουργία το εργοστάσιο παραγωγής και σε κάποιο μικρό βαθμό το κατάφερε.
Από τον Αύγουστο λέγανε, συγκεκριμένα ο διευθύνων σύμβουλος, ότι «οι απεργοί κρατάνε κλειστό το εργοστάσιο και κινδυνεύουν τα μηχανήματα και τα προϊόντα να χαλάσουν» προσπαθώντας έτσι να δημιουργήσουν θετικές εντυπώσεις στο καταναλωτικό κοινό και γενικότερα στην κοινωνία, εμείς, όμως, απαντήσαμε με συνέντευξη Τύπου τονίζοντας καταρχάς το εξής: ότι για πάνω από 20 χρόνια το εργοστάσιο το μήνα Αύγουστο ήταν κλειστό για συντήρηση των μηχανημάτων και όλο το προσωπικό έπαιρνε άδεια, όπως αυτό συνέβη και φέτος, όπου η εταιρεία με ανακοίνωση της ενημέρωσε το προσωπικό ότι από 3-31 Αυγούστου το εργοστάσιο θα ήταν κλειστό για λόγους συντήρησης. Ακόμα προσπάθησε με διάφορους αναληθείς ισχυρισμούς να προσβάλλει τους εργαζόμενους λέγοντας ότι έχουν μεγάλους μισθούς και ότι είναι ασύμφοροι. Εμείς αποδείξαμε ότι όχι μόνο δεν είμαστε ασύμφοροι αλλά είμαστε και αναγκαίοι για την εταιρεία αφού για 3 χρόνια δώσαμε το 20% του μισθού μας για να ορθοποδήσει, όταν μάλιστα όλοι οι πιστωτές της και κυρίως οι τράπεζες της είχαν γυρίσει την πλάτη. Οι εργαζόμενοι λοιπόν και το σωματείο βάλανε πλάτη. Αντί οι νέοι ιδιοκτήτες να πουν και «ευχαριστώ», προχώρησαν σε απολύσεις. Οι αντιδράσεις μας ήταν άμεσες και δυναμικές, μιας και όλοι οι εργαζόμενοι-μέλη του σωματείου από την αρχή του αγώνα μας βρίσκονται επί 24ωρου βάσεως έξω από το εργοστάσιο απεργώντας.
Συγκεκριμένα, από το σύνολο των 86 εργαζομένων που υποχρεούται η εταιρεία να διατηρήσει με βάση το σχέδιο εξυγίανσης και ως αριθμό και ως ειδικότητες, όπως προκύπτει από το παράρτημα 12 της δικαστικής απόφασης, οι 60 μπορούσαν να είναι μέλη του σωματείου και με βάση το καταστατικό τελικά ήταν 54. Μετά τις απεργιακές ακινητοποιήσεις διαγράφηκαν 12 άτομα, 7 από την παραγωγή και 5 από τα γραφεία. Η μεγάλη μάχη των πάνοπλων ΜΑΤ εναντίον απεργών Κάποια στιγμή η εταιρεία κάνοντας χρήση της ρήσης «έχω μπάρμπα στην Κορώνη» (είναι γνωστές άλλωστε οι συγγενικές σχέσεις των νέων ιδιοκτητών με υπουργό του κυβερνώντος κόμματος) με την παρουσία Εισαγγελέα και εντολή του έγινε μεγάλη αστυνομική επιχείρηση για να σπάσουν την αλυσίδα που είχε δημιουργηθεί έξω από το εργοστάσιο από αλληλέγγυους και απεργούς. Στην πύλη είχαν έρθει 7 κλούβες ΜΑΤ. Πάνοπλοι αστυνομικοί οπλισμένοι σαν αστακοί με γκλομπς, ασπίδες, μάσκες και κυρίως χημικούς εκτοξευτήρες προσπάθησαν να σπάσουν την αλυσίδα των απεργών ώστε να μπει μέσα το λεωφορείο που μετέφερε τους ελάχιστους εργαζόμενους αλλά και τους απεργοσπάστες. Η μάχη ήταν «σώμα με σώμα». Οι αστυνομικές δυνάμεις καταστολής, δείχνοντας «υπερβάλλοντα ζήλο», προχώρησαν σε μια άνευ προηγουμένου επιχείρηση βίας και καταστολής εναντίον των απεργών. Μετά από 2 ώρες, σχεδόν, μάχης και αφού στείλανε στο νοσοκομείο 5-6 συναδέλφους και αλληλέγγυους με σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα και εμένα σοβαρά τραυματισμένο κατάφεραν να βάλουν τους απεργοσπάστες μέσα.
Η παρουσία της αστυνομίας εδώ και 4 μήνες είναι πλέον καθημερινή προσπαθώντας με αυτόν τρόπο να τρομοκρατήσουν τους απεργούς και όλους τους αλληλέγγυους. Καμία πρόθεση διαλόγου από τη διοίκηση Όσο για το κόστος των 420.000 ευρώ που κοστολογούν οι νέοι ιδιοκτήτες το τμήμα πωλητών οδηγών και βοηθών τα στοιχεία που χρησιμοποιούν, σύμφωνα με τα οποία προκύπτει αυτό το ποσό, αναφέρονται στην εποχή της πανδημίας όπου η δουλειά ήταν περιορισμένη. Εξάλλου και οι ίδιοι το παραδέχτηκαν όταν τους το αναφέραμε. Προσπάθησαν, όμως με τεχνάσματα, να αυξήσουν το κόστος του τμήματος στέλνοντας άδεια φορτηγά σε μακρινούς πελάτες ή και σε κοντινούς. Εμείς με τις προτάσεις που τους καταθέσαμε αποδεικνύουμε ότι το τμήμα όχι μόνο δεν είναι ζημιογόνο αλλά μπορεί να είναι, αν αξιοποιηθεί σωστά, κατά πολύ κερδοφόρο.
Φυσικά και αρνήθηκαν να συζητήσουν μαζί μας για τις προτάσεις μας. Γιατί ο αρχικός τους σκοπός ήταν η διάλυση του σωματείου, η κατάργηση όλων των κεκτημένων δικαιωμάτων, η εφαρμογή ατομικών συμβάσεων εργασίας και ελαστικών ωραρίων και συνεπώς μαύρη εργασία: ούτε ασφάλεια ούτε ένσημα ούτε τίποτα. Και εφόσον δεν θα υπάρχει σωματείο ποιος θα τολμήσει να διαμαρτυρηθεί; Επομένως, όποιος σηκώσει κεφάλι θα απολύεται. Αυτό ήταν το αρχικό τους σχέδιο. Είναι προφανές ότι στη «Μαλαματίνα» η νέα διοίκηση της εταιρείας υιοθετώντας αντίστοιχες «κυβερνητικές πρακτικές» καταστολής της λαϊκής αντίδρασης, προσπαθεί να εφαρμόσει το νόμο- έκτρωμα του Χατζηδάκη γράμμα προς γράμμα , άρθρο προς άρθρο. Από την πλευρά μας δηλώνουμε ότι θα καταστήσουμε το νόμο Χατζηδάκη ανεφάρμοστο.''
0 Σχόλια