Μητσοτάκης, τέλος...

 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναδείχθηκε στην αρχηγία της Ν.Δ. και στη θέση του πρωθυπουργού ως ένα πρότζεκτ του λεγόμενου «μετώπου της Λογικής».  Ένας ηγέτης περισσότερο τεχνοκράτης και μάνατζερ παρά πολιτικός. Κεντρώος, φιλελεύθερος και μετριοπαθής, με φιλοεπενδυτικό προφίλ, ξεπέρασε τα στεγανά του κόμματος διαμορφώνοντας συμμαχίες με -κατά φαντασίαν- κεντροαριστερούς. Ο Κυριάκος που θα... έπαιρνε στα χέρια του την υπόθεση της απαλλαγής από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι εκλογές του 2019 έδωσαν στο ακραίο Κέντρο λόγους να πανηγυρίζει: το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο κέρδισε. Ο Κυριάκος το πιστώνεται. Τρία χρόνια μετά ο βασιλιάς είναι γυμνός. Ο Μητσοτάκης αποδείχθηκε ο πιο παλαιοκομματικός πρωθυπουργός της πρόσφατης πολιτικής ιστορίας. Στρατιές γαλάζιων μετακλητών και διορισμών χωρίς κριτήρια. Τροπολογίες νύχτα ώστε οι δικοί του άνθρωποι να αναλάβουν θέσεις ευθύνης, και μάλιστα εθνικής, όπως, καλή ώρα, ο μέχρι πρότινος διοικητής της ΕΥΠ. Δεν κυβέρνησε, όμως, απλώς ως κομματάρχης, αλλά εγκαθίδρυσε παράλληλα μια καθεστωτική νοοτροπία άνευ προηγουμένου.

Υπερσυγκέντρωση των εξουσιών στο πρωθυπουργικό γραφείο, αιτήματα επιχειρηματιών έγιναν νόμοι, εξαγορασμένα ΜΜΕ, φίμωση της αντιπολίτευσης, προπαγάνδα που θα ζήλευε ο  Όρμπαν, αυταρχισμός, αστυνομοκρατία. 

Οι αποκαλύψεις για παρακολουθήσεις χιλιάδων πολιτών, δημοσιογράφων, ακόμα και του αρχηγού του τρίτου τη τάξει πολιτικού κόμματος έρχονται να συνθέσουν το ψηφιδωτό ενός κράτους και ενός συστήματος εξουσίας όμοιων με το μετεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς. Ο εσωτερικός εχθρός και οι επιβουλές κατά της εθνικής ασφάλειας δεν είναι παρά η επιβεβαίωση ότι η κατρακύλα της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν έχει τέλος.

Ένας ένας από όσους στήριξαν το πρότζεκτ Κυριάκος τον εγκαταλείπουν. Το σύστημα Μητσοτάκη έχει χάσει τον έλεγχο του αφηγήματος, η προπαγάνδα βρίσκει πρώτη φορά τοίχο. Ο Κυριάκος από εγγυητής της αναπαραγωγής των εξουσιών μετατρέπεται ταχύτατα σε βαρίδι για τα συστήματα που τον στήριξαν. Αποτελεί, όμως, πλέον και κυριότερα κίνδυνο για τους πολίτες, τη δημοκρατία, τις ελευθερίες, την ασφάλεια. Η μόνη διέξοδος είναι η λαϊκή ετυμηγορία.

Η μόνη προοπτική είναι ένα μέτωπο προοδευτικό, που θα βάλει ως προτεραιότητα την αποκατάσταση της κακοποιημένης δημοκρατίας και των θεσμών. Που θα επαναφέρει το αίσθημα ασφάλειας στην κοινωνία...

ΑΥΓΗ