Προς τον Δήμαρχο και τα Μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου
Αλεξανδρούπολης
Κοιν. Γαλλική Πρεσβεία Ελλάδος
Γενικό Προξενείο Γαλλίας, Θεσσαλονίκη
Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Καθηγητών Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας A.P.L.F. – D.U., προς τον Δήμο Αλεξανδρούπολης για την εκδηλωθείσα πρόθεση του για μετατροπή του ακινήτου της διαθέτιδος Αντουανέττας Δεμτζάν σε δημόσιο εκπαιδευτήριο – νηπιαγωγείο αντί της χρήσης του ως σπουδαστηρίου και βιβλιοθήκης όπως ορίζεται στη Δημόσια Διαθήκη της τελευταίας.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Συλλόγου Καθηγητών Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας A.P.L.F. – D.U., ενημερώθηκε από το Σύλλογο Ελληνογαλλικής Φιλίας «Το Σπίτι της Αντουανέττας» στην Αλεξανδρούπολη για την πρόθεση του Δήμου Αλεξανδρούπολης ως κληρονόμου του επίμαχου ακινήτου, να το μετατρέψει παρά την περί του αντιθέτου ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΗ
βούληση της διαθέτιδος Αντουανέττας Δεμτζάν του Ιωάννου, καθηγήτριας Γαλλικής γλώσσας, κατοίκου όσο ζούσε Αλεξανδρούπολης, όπως διατυπώθηκε στη με αριθμό 29.829/11-1-1992 Δημόσια διαθήκη της για αποκλειστική χρήση της οικίας της ως «Σπουδαστηρίου και Βιβλιοθήκης Ξένων Γλωσσών», σε «δημόσιο εκπαιδευτήριο - νηπιαγωγείο δήθεν, ξένων γλωσσών», επιδιώκοντας παραπλανητικά προσχηματική τήρηση του «γράμματος» της εν λόγω διαθήκης !
Δεδομένου ότι η οικία του κληροδοτήματος Δεμντζάν του Δήμου Αλεξανδρούπολης επί της οδού Τσιμισκή 14, νυν 20 στην Αλεξανδρούπολη - κτίριο ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας - μετά του οικοπέδου, χρησιμοποιείται από το Σύλλογο Ελληνογαλλικής Φιλίας « Το σπίτι της Αντουανέττας» για τις ανάγκες στέγασης, λειτουργίας και πραγματοποίησης των δραστηριοτήτων του, των εκδηλώσεων του και των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του, για την προώθηση της Γαλλικής γλώσσας και του Γαλλικού πολιτισμού στην ευρύτερη περιοχή του Έβρου ήδη επί 20 έτη, ως Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Συλλόγου Καθηγητών Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας A.P.L.F. – D.U., εξετάσαμε τόσο τη νομιμότητα όσο και τη σκοπιμότητα και τις αρνητικές επιπτώσεις για την προώθηση της Γαλλικής γλώσσας και του Γαλλικού πολιτισμού στη συγκεκριμένη περιοχή από την αμφισβητούμενη πρόθεση του Δήμου Αλεξανδρούπολης.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Η Αντουανέττα Δεμτζάν ή Δεμντζιάν συνέταξε την αριθμ. 29829/11-1-1992 Δημόσια Διαθήκη της στη Συμβολαιογράφο Αλεξανδρούπολης Μηλίτσα Καρυωτάκη – Παναγοπούλου – η οποία μετά τον θάνατο της δημοσιεύτηκε στις 5-2-1992 κατά τη συνεδρίαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αλεξανδρούπολης.
Στη συνέχεια ο Δήμος Αλεξανδρούπολης προχώρησε στην με αρ. 30617/2- 11-1992 πράξη αποδοχής κληρονομιάς – Συμβολαιογράφος Αλεξανδρούπολης Μηλίτσα συζ. Χ. Καρυωτάκη – νόμιμα μεταγραμμένης στον τ. 590 και με α/α 67 των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Αλεξανδρούπολης.
Στην εν λόγω Διαθήκη η διαθέτις δήλωσε προφορικά μεταξύ των άλλων και τα εξής:
«Επιθυμώ όπως μετά το θάνατο μου η εν Αλεξανδρουπόλει και επί της οδού Τσιμισκή 14, (νυν 20) οικία μου μετά του οικοπέδου της να περιέλθει εις τον Δήμον Αλεξανδρούπολης ο οποίος λαμβάνοντας ως κληρονόμος μου και τα μετρητά μου από την Ιονικήν Τράπεζα, όσα απομείνουν μετά από αυτά που
θα διαθέσω σε άλλους, δημιουργήσει εις το ακίνητον αυτό σπουδαστήριο ξένων γλωσσών υπό την Επωνυμίαν «Πιπίνος και Αντουανέττα Δεμντζάν» μετά βιβλιοθήκης ξένων γλωσσών.
Το ανωτέρω να αρχίσει να λειτουργεί το αργότερο εντός 5ετίας από του θανάτου μου.
Παρερχομένης δε της προθεσμίας ταύτης απράκτου το άνω ακίνητόν μου και όσα χρήματα ευρεθούν να περιέρχονται εις το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης υπό τον όρο να κάμει παράρτημα του στην Αλεξανδρούπολη στεγαζόμενο στο άνω ακίνητόν μου και με την άνω επωνυμία».
Το «σπουδαστήριο ξένων γλωσσών υπό την Επωνυμίαν «Πιπίνος και Αντουανέττα Δεμντζάν» μετά βιβλιοθήκης ξένων γλωσσών», ουδέποτε λειτούργησε υπό την πλήρη εποπτεία και χρηματοδότηση του Δήμου Αλεξανδρούπολης και δη εντός 5ετίας από του θανάτου της Αντουανέτας Δεμτζάν, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η ρητά διατυπωμένη στη Δημόσια Διαθήκη της βούληση της Αντουανέτας Δεμτζάν είναι να λειτουργήσουν στην κληροδοτούμενη οικία της «σπουδαστήριο ξένων γλωσσών υπό την Επωνυμίαν «Πιπίνος και Αντουανέττα Δεμντζάν», δηλαδή – σύμφωνα με όλα τα λεξικά της ελληνικής γλώσσας - ως χώρος που προορίζεται για μελέτη ή και έρευνα ΚΑΙ ΟΧΙ ως δημόσιο εκπαιδευτήριο – Νηπιαγωγείο, (όπως προσφάτως εξέφρασε επιθυμία και μεθοδεύει την μετατροπή του ο Δήμος Αλεξανδρούπολης), «μετά βιβλιοθήκης ξένων γλωσσών».
Ποια η πραγματική βούληση της Αντουανέττας Δεμτζάν για την μετά θάνατον χρήση της μετά οικοπέδου οικίας της αποκλειστικά ως «σπουδαστηρίου και βιβλιοθήκης» από τους κληρονόμους ;
Η διαθέτις Αντουανέττα Δεμτζάν επιθυμεί ο κληρονόμος της δηλαδή είτε ο Δήμος Αλεξανδρούπολης είτε το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης να δημιουργήσει «εις το ακίνητον αυτό, ( οικία της ), «σπουδαστήριο ξένων γλωσσών υπό την Επωνυμίαν «Πιπίνος και Αντουανέττα Δεμντζάν» μετά βιβλιοθήκης ξένων γλωσσών» ή «σπουδαστήριο ξένης γλώσσας και δη Γαλλικής υπό την Επωνυμίαν «Πιπίνος και Αντουανέττα Δεμντζάν» μετά βιβλιοθήκης ξένης γλώσσας και δη Γαλλικής»;
Προφανώς το δεύτερο.
Η διαθέτις κατά την προφορική δήλωση ενώπιον της συμβολαιογράφου της βούλησης της ως προς την διανομή των κληρονομιαίων της στοιχείων και την χρήση τους από τους τιμώμενους στη Δημόσια Διαθήκη της εκ «lapsus linguae», (ολίσθημα γλώσσας - δηλαδή σφάλμα κατά την ομιλία από απροσεξία δεδομένου του χώρου και των συνθηκών σύνταξης της εν λόγω διαθήκης), διατύπωσε τη θέληση της για δημιουργία «σπουδαστήριου ξένων γλωσσών υπό την Επωνυμίαν «Πιπίνος και Αντουανέττα Δεμντζάν» μετά βιβλιοθήκης ξένων γλωσσών» αντί του ορθού κατά την πραγματική της βούληση «σπουδαστήριου ξένης γλώσσας και δη Γαλλικής υπό την Επωνυμίαν «Πιπίνος και Αντουανέττα Δεμντζάν» μετά βιβλιοθήκης ξένης γλώσσας και δη Γαλλικής».
Και τούτο διότι πρώτον η ίδια η διαθέτις η Αντουανέττας Δεμντζάν, (1912- 1992) υπήρξε η πρώτη και πιο αγαπημένη καθηγήτριας Γαλλικής γλώσσας στην Αλεξανδρούπολη και δεύτερον εκ των πραγμάτων θα ήταν τουλάχιστον δύσκολο να δημιουργηθεί «σπουδαστήριο ξένων γλωσσών υπό την Επωνυμίαν «Πιπίνος και Αντουανέττα Δεμντζάν» μετά βιβλιοθήκης ξένων γλωσσών» στην περίπτωση που υπεισήρχετο στην κληρονομία το δεύτερο τη τάξει σύμφωνα με τη διαθήκη Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης και όχι «σπουδαστήριο ξένης γλώσσας και δη Γαλλικής υπό την Επωνυμίαν «Πιπίνος και Αντουανέττα Δεμντζάν» μετά βιβλιοθήκης ξένης γλώσσας και δη Γαλλικής».
Άλλωστε και ο ίδιος ο Δήμος Αλεξανδρούπολης αναγνωρίζοντας de facto ότι πράγματι η πραγματική βούληση της διαθέτιδος Αντουανέττας Δεμντζάν, (1912-1992) υπήρξε η δημιουργία βούληση «σπουδαστήριου ξένης γλώσσας και δη Γαλλικής υπό την Επωνυμίαν «Πιπίνος και Αντουανέττα Δεμντζάν» μετά βιβλιοθήκης ξένης γλώσσας και δη Γαλλικής», (για τους λόγους που αναλύθηκαν παραπάνω), επιτρέπει με σειρά Αποφάσεων του, τη χρήση του κτιρίου ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας - μετά του οικοπέδου, χρησιμοποιείται από το Σύλλογο Ελληνογαλλικής Φιλίας « Το σπίτι της Αντουανέττας» για τις ανάγκες στέγασης, λειτουργίας και πραγματοποίησης των δραστηριοτήτων του, των εκδηλώσεων του και των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του, για την προώθηση της Γαλλικής γλώσσας και του Γαλλικού πολιτισμού στην ευρύτερη περιοχή του Έβρου ήδη επί 20 έτη.
Ενδεικτικά αναφερόμαστε στις παρακάτω Αποφάσεις του Δήμου Αλεξανδρούπολης με τις οποίες αναγνωρίζεται ότι οι δράσεις και την προσφορά του Συλλόγου Ελληνογαλλικής Φιλίας «Το Σπίτι της Αντουανέττας» στην Αλεξανδρούπολη στα πολιτιστικά και εκπαιδευτικά δρώμενα του Δήμου προάγουν τοπικά συμφέροντα και συμβάλλουν στην ευρύτερη αποστολή του Δήμου και στις οποίες μεταξύ των άλλων αναφέρονται τα εξής :
Απόφαση Αριθμ. 701/2014 του Δήμου Αλεξανδρούπολης
« Εξέταση αίτησης του Συλλόγου Ελληνογαλλικής φιλίας Αλεξανδρούπολης «Το σπίτι της Αντουανέττας» για παραχώρηση κατά χρήση της οικίας του κληροδοτήματος της Αντουανέττας Δεμντζιάν».
Κυρίες και κύριοι Σύμβουλοι, η αείμνηστη συμπολίτισσα μας Αντουανέττα Δεμντζιάν με την αριθμ. 29829/1992 Δημόσια Διαθήκη της – η οποία δημοσιεύτηκε στις 5-2-1992 κατά τη συνεδρίαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αλεξανδρούπολης κληροδότησε στο Δήμο Αλεξανδρούπολης την επί της οδού Τσιμισκή 14, νυν 20, στην Αλεξανδρούπολη οικία της μετά του οικοπέδου με τον όρο να δημιουργήσει στο ακίνητο αυτό Σπουδαστήριο Ξένων Γλωσσών, υπό την επωνυμία « Πιπίνος και Αντουανέττα Δεμντζιάν» μετά βιβλιοθήκης Ξένων Γλωσσών.
Στη συνέχεια ο Δήμος Αλεξανδρούπολης προχώρησε στην με αρ. 30617/2- 11-1992 πράξη αποδοχής κληρονομιάς – Συμβολαιογράφος Αλεξανδρούπολης Μηλίτσα συζ. Χ. Καρυωτάκη – νόμιμα μεταγραμμένης στον τ. 590 και με α/α 67 των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Αλεξανδρούπολης.
Ο Σύλλογος Ελληνογαλλικής φιλίας Αλεξανδρούπολης « Το σπίτι της Αντουανέτας» με την αρ. πρωτ. 53079/2014 αίτηση του προς το Δήμο Αλεξανδρούπολης αναφέρει τα ακόλουθα:
« Ο Σύλλογος Ελληνογαλλικής Φιλίας ιδρύθηκε το 2002 και από τότε εδρεύει στην οικία της Αντουανέττας Δεμντζιάν που ανήκει στο Δήμο Αλεξανδρούπολης μετά από έγγραφη παραχώρηση του τότε Δημάρχου Αλεξανδρούπολης. Γι’ αυτό το λόγο ο Σύλλογος ονομάστηκε προς τιμή της αείμνηστης δασκάλας της Γαλλικής γλώσσας « Το σπίτι της Αντουανέττας». Με το παρόν έγγραφο ο Σύλλογος ζητά από το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αλεξανδρούπολης, την ανανέωση της παραχώρησης της οικίας της Αντουανέτας Δεμντζιάν στο Σύλλογο Ελληνογαλλικής φιλίας « Το σπίτι της Αντουανέτας» προκειμένου να συνεχίσει την πραγματοποίηση του έργου του, με έδρα το «Σπίτι της Αντουανέτας».
Στο συνημμένο έγγραφο παραθέτουμε τις δράσεις του Συλλόγου ………………
Το Δημοτικό Συμβούλιο
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ
…………………………………………………………………………………………
2. Εγκρίνει τη δωρεάν παραχώρηση της οικίας του κληροδοτήματος Δεμντζιάν του Δήμου Αλεξανδρούπολης επί της οδού Τσιμισκή 14, νυν 20 στην Αλεξανδρούπολη μετά του οικοπέδου, στο Σύλλογο Ελληνογαλλικής Φιλίας « Το σπίτι της Αντουανέττας» για τις ανάγκες στέγασης, λειτουργίας και πραγματοποίησης των δραστηριοτήτων του, των εκδηλώσεων του και των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του, για την προώθηση της Γαλλικής γλώσσας και του Γαλλικού πολιτισμού.
3. Κατά τη διάρκεια της παραχώρησης της χρήσης να αποκαθίσταται από τον χρησάμενο οι τυχόν φθορές και ζημίες (κατόπιν όλων των απαραίτητων αιτήσεων, αδειών και εγγράφων των αρμοδίων υπηρεσιών) και να καταβάλλονται οι δαπάνες φωτισμού, θέρμανσης κ.λ.π. λειτουργικές δαπάνες».
Απόφαση Αριθμ. 315/2015 του Δήμου Αλεξανδρούπολης
«Τροποποίηση της 701 /2014 Απόφασης Δημοτικού Συμβουλίου η οποία αφορά στην « Εξέταση αίτησης του Συλλόγου Ελληνογαλλικής φιλίας Αλεξανδρούπολης «Το σπίτι της Αντουανέτας» για παραχώρηση κατά χρήση της οικίας του κληροδοτήματος της Αντουανέττας Δεμντζιάν…..
Έλαβε υπόψη …………………………………………………………………….
2. Τις δράσεις και την προσφορά του παραπάνω Συλλόγου στα πολιτιστικά και εκπαιδευτικά δρώμενα του Δήμου που προάγουν τοπικά συμφέροντα και συμβάλλουν στην ευρύτερη αποστολή του Δήμου.
3. Την έλλειψη πόρων του Συλλόγου με συνέπεια να αδυνατεί να ανταποκριθεί στην κάλυψη των δαπανών που αφορά το φωτισμό και την ύδρευση.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ
Εγκρίνει την τροποποίηση της 701/2014 Α.Δ.Σ. η οποία αφορά Εξέταση αίτησης του Συλλόγου Ελληνογαλλικής Φιλίας ως προς το σκέλος των δαπανών θέρμανσης και φωτισμού οι οποίες από σήμερα θα βαρύνουν το Δήμο. Κατά τα λοιπά ισχύει η 701/2014 όμοια Απόφαση».
Εν κατακλείδι αναφέρουμε ότι η νυν Δημοτική Αρχή της Αλεξανδρούπολης δια της αρμοδίας υπαλλήλου του ενημέρωσε κατά πρώτον την Επίτιμη Πρόξενο της Γαλλίας στην Αλεξανδρούπολη, ( από την οποία ενημερώθηκε και ο Σύλλογος Ελληνογαλλικής φιλίας « Το σπίτι της Αντουανέτας» για τα «τεκταινόμενα») και κατ’ επέκταση τις Γαλλικές Αρχές στην Ελλάδα, προϊδεάζοντας τες (ίσως ανιχνευτικά), περί των προθέσεων και μεθοδεύσεων διαφορετικής χρήσης του κτιρίου ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας - μετά του
οικοπέδου που χρησιμοποιείται από το Σύλλογο Ελληνογαλλικής Φιλίας « Το σπίτι της Αντουανέττας» για τις ανάγκες στέγασης, λειτουργίας και πραγματοποίησης των δραστηριοτήτων του, των εκδηλώσεων του και των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του, για την προώθηση της Γαλλικής γλώσσας και του Γαλλικού πολιτισμού επί 20ετία στην ευρύτερη περιοχή του Έβρου, μετέχοντας επιπλέον διαρκώς στα πολιτιστικά και εκπαιδευτικά δρώμενα του Δήμου που προάγουν τοπικά συμφέροντα και συμβάλλοντας στην ευρύτερη αποστολή του Δήμου.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα πλήρη στοιχεία του Συλλόγου Ελληνογαλλικής Φιλίας « Το σπίτι της Αντουανέττας» βρίσκονται στις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου Αλεξανδρούπολης όπως προκύπτει άλλωστε και από τις Αποφάσεις του τελευταίου που προαναφέρθηκαν.
Προφανώς επαναλαμβάνουμε ήταν επιλογή του Δήμου Αλεξανδρούπολης να ενημερώσει πρωτίστως την Επίτιμη Πρόξενο της Γαλλίας στην Αλεξανδρούπολη και κατ’ επέκταση τις Γαλλικές Αρχές στην Ελλάδα, προϊδεάζοντας τες (ίσως ανιχνευτικά), περί των προθέσεων και μεθοδεύσεων διαφορετικής χρήσης του κτιρίου ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας - μετά του οικοπέδου από αυτές που προβλέπονται στη Δημόσια Διαθήκη της Αντουανέττας Δεμντζάν.
ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Συλλόγου Καθηγητών Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας A.P.L.F. – D.U., με έδρα τη Θεσσαλονίκη, υιοθετεί πλήρως το περιεχόμενο της Επιστολής του Διοικητικού Συμβουλίου του Σύλλογο Ελληνογαλλικής Φιλίας « Το σπίτι της Αντουανέττας» προς το Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξανδρούπολης το οποίο έχει επί λέξει ως εξής :
«Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου ενημερώθηκε άτυπα και με έμμεσο τρόπο στις 9 Αυγούστου, ότι υπάλληλος του Δήμου, εκπροσωπώντας τον Δήμαρχο Αλεξανδρούπολης έχει αιτηθεί τη μεταστέγαση του 12ου Νηπιαγωγείου Αλεξανδρούπολης στο παλιό ξύλινο σπίτι της Αντουανέττας και κατά συνέπεια δρομολογεί την άρση της παραχώρησής του στον Σύλλογο.
Η απόφαση αυτή είναι παράνομη, διότι:
α. η διαθήκη ορίζει με σαφήνεια ότι το ακίνητο δόθηκε στον Δήμο με τη συμφωνία να λειτουργήσει ως Σπουδαστήριο Ξένων Γλωσσών με Βιβλιοθήκη Ξένων Γλωσσών και όχι γενικά ως Εκπαιδευτήριο,
β. η σχολική μονάδα του 12ου Νηπιαγωγείου Αλεξανδρούπολης, αποκαλείται αυθαίρετα «Εκπαιδευτήριο - Νηπιαγωγείο Ξένων Γλωσσών», με πρόσχημα τη διδασκαλία της Αγγλικής μία ώρα την εβδομάδα στα νήπια. Ωστόσο η διδασκαλία των αγγλικών αποτελεί μέρος του ενιαίου προγράμματος διδασκαλίας των Νηπιαγωγείων πανελληνίως.
«Καμία δημόσια σχολική μονάδα Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δεν αποτελεί εκπαιδευτήριο Ξένων Γλωσσών, όπως ισχυρίζεται παράνομα και άτοπα για τη συγκεκριμένη σχολική μονάδα η συγκεκριμένη υπάλληλος.
Η απόφαση αυτή θα αποτελέσει ανεπανόρθωτο πλήγμα στον Σύλλογό μας, που παράγει έργο εδώ και μια εικοσαετία και είναι συνδεδεμένος με τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης και τη διδασκαλία της Ξένης Γλώσσας.
Τα εκπαιδευτικά προγράμματα και οι εκδηλώσεις που φιλοξενούνται όλη την εβδομάδα στο Σπίτι της Αντουανέττας θα αδρανήσουν. Η παράνομη χρήση του χώρου ως νηπιαγωγείο θα καταργήσει τόσο τη λειτουργία της βιβλιοθήκης όσο και την επισκεψιμότητα του Σπιτιού ως μνημείο ιστορικού ενδιαφέροντος. Η δε προτεινόμενη συστέγαση δημόσιου εκπαιδευτηρίου - νηπιαγωγείου και του Συλλόγου δεν υφίσταται ως λύση, γιατί δεν επαρκούν οι χώροι για να καλύψουν τις ανάγκες της κάθε διαφορετικής χρήσης και βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τεχνικές δυσκολίες αλλά και θέματα υγιεινής.
Για να καλυφθούν οι όποιες παραλείψεις, αδυναμίες και λάθη που οδήγησαν τους υπεύθυνους του Δήμου σε αναζήτηση στέγης για το 12ο Νηπιαγωγείο Αλεξανδρούπολης, λίγες μέρες μάλιστα πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς, θα κληθείτε να συναινέσετε υπέρ της παράνομης μετακίνησης του Νηπιαγωγείου σε έναν χώρο που εκτός των άλλων δεν πληροί τις κτιριακές προϋποθέσεις λειτουργίας Νηπιαγωγείων.
Η ανακαίνιση μάλιστα που προτείνεται, θα αλλοιώσει τον ιστορικό χαρακτήρα του κτιρίου, που έχει διατηρηθεί στο πέρασμα των χρόνων.
Επικαλούμεθα το αίσθημα κοινωνικής ευθύνης που σας διακατέχει και σας ζητάμε να μη στερήσετε την πόλη από το αγαπημένο σε όλους μας «Σπίτι της Αντουανέττας».
Επειδή η πρόθεση του Δήμου Αλεξανδρούπολης για την παρά του αντιθέτου δεσμευτικά προβλεπόμενα στη Δημόσια Διαθήκη της Αντουανέττας Δεμντζάν, χρήση του ακινήτου στρέφεται ευθέως κατά της διάδοσης της Γαλλικής γλώσσας και του Γαλλικού πολιτισμού στον νομό Έβρου.
Επειδή η πρόθεση του Δήμου Αλεξανδρούπολης για την παρά του αντιθέτου δεσμευτικά προβλεπόμενα στη Δημόσια Διαθήκη της Αντουανέττας Δεμντζάν, χρήση του ακινήτου και την μετατροπή του σε δημόσιο εκπαιδευτήριο – νηπιαγωγείο με τις όποιες αναγκαίες για την εξυπηρέτηση του εν λόγω σκοπού δομικές αλλαγές αλλοιώνουν το ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας κτίριο και αναδεικνύουν συνάμα την ασέβεια στη μνήμη και τις τελευταίες επιθυμίες της ευεργέτιδας του Αντουανέττας Δεμντζάν που περιλαμβάνουν προφανώς και την επιθυμία της τελευταίας να μην αλλοιωθούν τα στοιχεία του ακινήτου δεσμεύοντας τους τιμώμενους με την Δημόσια Διαθήκη της κληρονόμους σε ήπια χρήση του ακινήτου της ως «σπουδαστηρίου και βιβλιοθήκης».
Επειδή η πρόθεση του Δήμου Αλεξανδρούπολης για την παρά του αντιθέτου δεσμευτικά προβλεπόμενα στη Δημόσια Διαθήκη της Αντουανέττας Δεμντζάν, χρήση του ακινήτου και την μετατροπή του σε δημόσιο εκπαιδευτήριο – νηπιαγωγείο κάθε άλλο παρά ήπια χρήση προοιωνίζει
αφού θα χρησιμοποιείται καθημερινά εντατικά από τις 08.00 έως και 17,30 καθημερινά από νήπια ( με εν πολλοίς ανεξέλεγκτη συμπεριφορά λόγω ηλικίας φυσικά), και εκπαιδευτικούς και κατατείνει εν τοις πράγμασι στη ΜΗ προστασία του ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας κτιρίου στην Αλεξανδρούπολη.
ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Συλλόγου Καθηγητών Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας A.P.L.F. – D.U., με έδρα τη Θεσσαλονίκη, ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ ΕΝΤΟΝΑ για την πρόθεση της Δημοτικής Αρχής της Αλεξανδρούπολης να προχωρήσει στη μεταστέγαση του 12ου Νηπιαγωγείου Αλεξανδρούπολης στο παλιό ξύλινο σπίτι της Αντουανέττας που κατά συνέπεια
δρομολογεί την άρση της παραχώρησής του στον Σύλλογο Ελληνογαλλικής Φιλίας « Το σπίτι της Αντουανέτας» κατά παράβαση της τελευταίας βούλησης της διαθέτιδος Αντουανέττας Δεμτζάν.
ΚΑΛΟΥΜΕ το Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξανδρούπολης ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΕΙ τη μεταστέγαση του 12ου Νηπιαγωγείου Αλεξανδρούπολης στο παλιό ξύλινο σπίτι της Αντουανέττας Δεμτζάν που κατά συνέπεια δρομολογεί την άρση της παραχώρησής του στον Σύλλογο Ελληνογαλλικής Φιλίας « Το σπίτι της Αντουανέτας» κατά παράβαση της τελευταίας βούλησης της διαθέτιδος Αντουανέττας Δεμτζάν, οψέποτε έρθει σχετική εισήγηση προς ψήφιση.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Α.P.L.F – D.U. συμπαρίσταται και στηρίζει ανεπιφύλακτα τον αγώνα του Συλλόγου Ελληνογαλλικής Φιλίας «Το Σπίτι της Αντουανέτας» για να διασωθεί ένας χώρος πολιτισμού γενικά και της διάδοσης της Γαλλικής γλώσσας και του Γαλλικού πολιτισμού στον νομό Έβρου ειδικότερα αλλά και ιστορική επί 20ετία έδρα του Συλλόγου, στηρίζοντας τις διεκδικήσεις του, δυναμώνοντας τη «φωνή» του και τις δυνατότητες του για την επίτευξη του στόχου του, δηλώνουμε δε ότι ΠΡΑΓΜΑΤΙ το ζήτημα είναι ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ !
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΑΝΑ
0 Σχόλια