Ουκρανία: 100 ημέρες απελπισίας Η Ύπατη Αρμοστεία εστιάζει στην παροχή προστασίας και στέγης για τους Ουκρανούς

 

Περίληψη των δηλώσεων της Karolina Lindholm Billing, Αντιπροσώπου του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ουκρανία, κατά τη σημερινή Ενημέρωση Τύπου στο Palais des Nations στη Γενεύη.

Πέρασα τις τελευταίες εβδομάδες στο Κίεβο, την Poltava, το Dnipro, τη Zaporizhia, και τώρα στην πόλη Vinnytsya συναντώντας εσωτερικά εκτοπισμένους, τοπικές αρχές, υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και εθελοντές στις κοινότητες υποδοχής.

Η κατάσταση είναι πολύ ρευστή ενώ παραμένει εύθραυστο το μέλλον για τα αθώα θύματα αυτού του βάναυσου και παράλογου πολέμου.

Οι άνθρωποι εξακολουθούν να διαφεύγουν από τις διαμάχες, άλλοι παραμένουν στα μέρη όπου διέφυγαν τις τελευταίες εκατό ημέρες, ενώ κάποιοι επιστρέφουν ήδη για να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους. Συνάντησα κάποιους που είχαν επιστρέψει στις εστίες τους, αλλά έκριναν ότι δεν ήταν ασφαλείς και αναγκάστηκαν να τραπούν ξανά σε φυγή.

Στην πόλη Dnipro, είδα λεωφορεία να καταφτάνουν με ανθρώπους που είχαν εκκενώσει περιοχές όπως το Bakhmut. Έδειχναν εμφανώς καταβεβλημένοι και ταραγμένοι. Οι περισσότεροι ήταν ηλικιωμένοι, είχαν δυσκολία να περπατήσουν μόνοι τους και χρειάζονταν βοήθεια. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν έχουν σχεδόν τίποτα.

Για ορισμένους, αυτή είναι η δεύτερη φορά που ξεριζώνονται για να σωθούν από το 2014. Χρειάζονται άμεση, έκτακτη ανθρωπιστική βοήθεια: κάπου να κοιμηθούν, ρούχα, είδη προσωπικής υγιεινής, τρόφιμα, οικονομικό βοήθημα και – κάτι ιδιαίτερα σημαντικό – ψυχολογική βοήθεια και συμβουλευτική.

Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες έχει μέχρι στιγμής, μαζί με εταίρους, παράσχει βοήθεια σε περισσότερους από 1,2 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη την Ουκρανία. Σε αυτούς περιλαμβάνονται 233.000 άνθρωποι στους οποίους παρασχέθηκαν υπηρεσίες και συμβουλευτική σε θέματα προστασίας, 500.000 άνθρωποι στους οποίους δόθηκαν είδη πρώτης ανάγκης όπως στρώματα, κουβέρτες και ηλιακές λάμπες σε περιοχές όπου δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα και 73.400 άνθρωποι που έλαβαν στήριξη ζωτικής σημασίας μέσω των αυτοκινητοπομπών ανθρωπιστικής βοήθειας που κατάφεραν να φτάσουν στις περισσότερο πληγείσες περιοχές.

Έχουμε επίσης ενισχύσει τη δυνατότητα στέγασης των 182 συλλογικών κέντρων και κέντρων υποδοχής, ώστε οι άνθρωποι που μόλις διέφυγαν να έχουν ένα αξιοπρεπές και ζεστό μέρος να κοιμηθούν προσωρινά.

Αυτή την εβδομάδα, μίλησα με πολλούς εσωτερικά εκτοπισμένους ανθρώπους που ζουν σε προσωρινές δομές υποδοχής. Σήμερα το βράδυ, έχουν να κοιμηθούν κάπου ζεστά αλλά δεν ξέρουν τι θα γίνει αύριο ή τους επόμενους μήνες. Όπως μου είπε μια ηλικιωμένη γυναίκα που έχει εκτοπιστεί από το σπίτι της, την οποία συνάντησα χθες στην πόλη Koziatin στην περιφέρεια Vinnytsya: «Το βασικό μας ερώτημα είναι – πού θα πάμε τώρα;» Ήξερε ότι η παραμονή της σε αυτό το κέντρο υποδοχής θα ήταν προσωρινή.

Στο Dnipro, συνάντησα την Iryna, 60 ετών, σε έναν κοιτώνα της Κρατικής Ακαδημίας Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού.

Τράπηκε σε φυγή μαζί με τον άντρα, την κόρη, τον γαμπρό της και τα δυο τους παιδιά εξαιτίας των βομβαρδισμών στο Χάρκοβο. Προσπαθούν να βρουν ένα διαμέρισμα για να νοικιάσουν στην πόλη Dnipro, αλλά είναι πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθουν οικονομικά.

Η Iryna μου είπε: «Όλοι θέλουμε να πάμε σπίτι μας, αλλά στο Χάρκοβο είναι ακόμα επικίνδυνα. Και επειδή έχουμε τα παιδιά, δεν μπορούμε να πάμε. Ένας από τους εγγονούς μου έχει ήδη αρχίσει να έχει νευρολογικές αντιδράσεις ως αποτέλεσμα του στρες – μερικές φορές το πρόσωπό του παραμορφώνεται.»

Σε μια εστία στην πόλη Poltava, συνάντησα ανθρώπους που είχαν επιστρέψει στο Χάρκοβο όπου είδαν ότι δεν ήταν ακόμα εφικτό να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους ή να ξαναρχίσουν δουλειά, οπότε αναγκάστηκαν να επιστρέψουν πάλι στην Poltava.

Ενώ συνεχίζουμε τις προσπάθειες να παρέχουμε επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια σε όσους κρύβονται σε καταφύγια σε περιοχές που πλήττονται έντονα από βομβαρδισμούς, αυξάνουμε τη στήριξή μας προς τους εκτοπισμένους για να τους βοηθήσουμε μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, προκειμένου να μπουν οι βάσεις για την ανάκαμψη και την εύρεση βιώσιμων λύσεων.

Η παροχή στήριξης σε θέματα προστασίας πρέπει να είναι το επίκεντρο της ανταπόκρισής μας, καθώς οι κίνδυνοι και οι ανάγκες αυξάνονται. Όλοι έχουν βιώσει τραυματικές εμπειρίες. Η ψυχοκοινωνική συμβουλευτική είναι σημαντική για την αποκατάσταση. Οι ανάγκες είναι τεράστιες. Ορισμένοι άνθρωποι τράπηκαν σε φυγή χωρίς τις ταυτότητές τους ή δημόσια έγγραφα και χρειάζονται βοήθεια για να βγάλουν καινούρια ώστε να έχουν πρόσβαση σε δικαιώματα και υπηρεσίες. Οι κίνδυνοι εκμετάλλευσης, κακοποίησης και καταφυγής σε επιβλαβείς στρατηγικές για να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες αυξάνουν επίσης, ενώ εντείνεται η φτώχεια.

Αρκετοί με τους οποίους μίλησα, μου είπαν για ανθρώπους που επέστρεψαν στα σπίτια τους, ακόμα και σε περιοχές της περιφέρειας Luhansk, καθώς δεν μπορούν, πολύ απλά, να ανταπεξέλθουν οικονομικά στα έξοδα που επιφέρει ο εκτοπισμός τους.

Η Ύπατη Αρμοστεία ενισχύει επίσης τα προγράμματά της που θα συνδράμουν τους ανθρώπους των οποίων τα σπίτια έχουν καταστραφεί για να επισκευάσουν σκεπές, παράθυρα, πόρτες και τοίχους. Στις περιφέρειες Donetsk και Luhansk, και στις επαρχίες γύρω από το Κίεβο, έχουμε διανείμει πακέτα με υλικά έκτακτης ανάγκης για να μην μπαίνει η βροχή. Μέχρι στιγμής, 24.300 νοικοκυριά έχουν λάβει τέτοια πακέτα.

Εργαζόμαστε επίσης για να βοηθήσουμε στην ανακαίνιση και αναδιαμόρφωση κτιρίων που μπορούν να μετατραπούν σε μεσοπρόθεσμα συλλογικά κέντρα, για ανθρώπους που χρειάζονται να μεταφερθούν από προσωρινά κέντρα υποδοχής και δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν το νοίκι για ένα διαμέρισμα.

Όμως αυτό δεν πρόκειται να είναι αρκετό.

Έρχεται χειμώνας και οι χειμώνες στην Ουκρανία είναι εξαιρετικά σκληροί. Το να έχει κανείς να μείνει κάπου ζεστά, με ασφάλεια και αξιοπρέπεια θα είναι σωτήριο. Επομένως η Ύπατη Αρμοστεία, η οποία συντονίζει τον τομέα παροχής καταλυμάτων και βασικών ειδών πρώτης ανάγκης, προετοιμάζει μαζί με εταίρους μια αποτύπωση των συγκεκριμένων μέτρων στήριξης που θα χρειαστούν οι ευάλωτες οικογένειες αυτόν τον χειμώνα, ώστε να συμπληρωθεί η βοήθεια που παρέχουν οι εθνικές αρχές, τα Ηνωμένα Έθνη και οι ανθρωπιστικοί μας εταίροι.