Πόλη μου Αλέξανδρούπολη (2)

 

Ανέμους μου δανείζεσαι { Ξένες χαρές σκαρφίζεσαι}

πάνω μου ξένο ρούχο {σαν γρίφο να τις λύσω}

(μου λες εγώ να ζήσω)

μακριά σου πως να πορευτώ {και τα όνειρα μου κρέμασες}

και πως μπορώ να ζήσω {στου φάρου σου τον γείσο}

Πόλη που δεν μεγάλωσε

κι όλο στα ίδια μένει

και η ζωή μου φυλακή {μα οπότε ξενιτεύομαι}

στους κάβους σου δεμένη!!! {μακριά η ψυχή μου τρέμει}

Στον τόπο του εγκλήματος

φονιάς κρυφά γυρίζεις

μεταναστεύεις τ' όνειρο {του ποταμιού μουρμουρητό}

σαν μέτοικο το βρίζεις {τραγούδι ψιθυρίζεις}

Χρόνια σε εκπαιδεύουνε

τα σύνορα είναι ευθύνη

μα η χαρά σου άνεργη {μα η Εθνική σου μοναξιά}

σκιά που δεν σ' αφήνει

Ψυχή μου Αλεξανδρούπολη

η ζωή μου πήγαινε-έλα

κάθε επιστροφή ποινή

κάθε φυγή μου τρέλα...

Οι στίχοι είναι εμπνευσμένοι από το

ποίημα του Δημήτρη Δημητριάδη

με τίτλο <<Βόρεια>> και φυσικά

αφιερώνω τους στίχους στο φίλο και σπουδαίο Εβρίτη ποιητή

Δημήτρη Δημητριάδη!!!

RE.pe Pepliwths κατά κόσμον Ρεΐζης Περικλής 14-5-2018

**Οι στίχοι είναι κατοχυρωμένοι**

Σήμερα 14 Μάη 2022 γιορτάζουμε τα ''Ελευθέρια'' της Θράκης...Ροδόπη και Έβρος ενώνονται με την Ελλάδα...102 χρόνια μετά η Θράκη περιμένει ακόμη ουσιαστική ανάπτυξη και να ξαναζωντανέψουν τα χωριά του Έβρου που ερήμωσαν από κόσμο και που κάποιοι ευθύνονται για αυτό...

Χρόνια πολλά στην Αλεξανδρούπολη και πάντα ''Λεύτερη'' απ' οτιδήποτε κακό την στοιχειώνει...

να βρει τον δρόμο της για να καμαρώνουμε για αυτήν και τους ανθρώπους της...