”Το μήνυμα της κάλπης στην Κολομβία και η Αριστερά.”

 

Του Λάμπρου Παπαδή

Από το 2008 στην εγχώρια ενημέρωση ακούω πολλούς τηλεπαραθυριούχους για τα ζητήματα της Νότιας Αμερικής και των Λατινογενών χωρών ότι λίγο πολύ για την φτώχεια, την έξαρση της εγκληματικότητας, τις κοινωνικές ανισότητες και τον όλεθρο των ναρκωτικών ευθύνονται οι διάφορες Αριστερές και Σοσιαλιστικές κυβερνήσεις που πέρασαν από τις χώρες την Λατινικής Αμερικής και όχι τόσο οι επεμβάσεις των ΗΠΑ, το ΔΝΤ και οι πολιτικές του, τα αμερικανοκίνητα στρατιωτικά πραξικοπήματα και το εμπάργκο…Έτσι το επιχείρημα ότι η Αριστερά απέτυχε στην Νότια Αμερική κυριάρχησε από την αρχή της οικονομικής κρίσης και στην Ελλάδα και μάλιστα κορυφώθηκε σε επίπεδο προπαγάνδας, με το μοντέλο Αργεντινής και φυσικά με το παράδειγμα της ”κακής” Βενεζουέλας του Νικολάς Μαδούρο του οποίου το όνομα απέφυγε να αναφέρει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στο briefing που έγινε για την ενημέρωση του τύπου.
Βέβαια αν κάτι ακόμα λησμονήθηκε από τα μεγάλα εγχώρια ΜΜΕ και τους Δημοσιογραφικούς λάτρεις του Νεοφιλελευθερισμού τα τελευταία τρία χρόνια πέραν από τον διακανονισμό του χρέους της Αργεντινής, την άνοδο της Βολιβιανής οικονομίας μέσω των κρατικοποιήσεων, την νίκη της Αριστεράς και του Γκαμπριέλ Μπόριτς στην Χιλή, την νίκη της Αριστεράς στο Περού και την αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ έναντι της Βενεζουέλας για το ενεργειακό κομμάτι ήταν και η ιστορική άνοδος σε δεύτερο κόμμα της Αριστεράς, στις εκλογές που διεξήχθησαν τις τελευταίες ημέρες στην Κολομβία.
Η συμμαχία της Aριστεράς σημείωσε ιστορική επιτυχία στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στην Κολομβία, σύμφωνα με τα ακόμη μερικά αποτελέσματα, έπειτα από την καταμέτρηση του 93% και πλέον των ψηφοδελτίων. Η «Ιστορική Συμφωνία» (Pacto Histórico), η κυριότερη πολιτική δύναμη της αντιπολίτευσης στην απερχόμενη δεξιά κυβέρνηση, καταλαμβάνει 17 έδρες από τις 102 της Γερουσίας, αναδεικνύεται δηλαδή μεγαλύτερο κόμμα στο σώμα, με το 14,52% των ψήφων, ξεπερνώντας όλες τις άλλες παραδοσιακές παρατάξεις, συντηρητικές και φιλελεύθερες.

Στη Βουλή, η συμμαχία της Aριστεράς, της οποίας ηγείται ο Γουστάβο Πέτρο, οδεύει να καταλάβει 25 από τις 165 έδρες, στη δεύτερη θέση πίσω από το Φιλελεύθερο Κόμμα (32), όμως στήθος με στήθος με τους συντηρητικούς και με μεγαλύτερο αριθμό ψήφων, κατά τα ως τώρα αποτελέσματα. Το «Δημοκρατικό Κέντρο», το δεξιό κόμμα που ασκεί την εξουσία, που είχε κερδίσει στις προηγούμενες εκλογές – το 2018 – τον μεγαλύτερο αριθμό εδρών στη Γερουσία, οδεύει να υποστεί βαριά ήττα, καταλαμβάνοντας την πέμπτη θέση σε αυτή την αναμέτρηση και την τέταρτη στη Βουλή.

«Η Ιστορική Συμφωνία εξασφάλισε τα καλύτερα αποτελέσματα της προοδευτικής παράταξης στην ιστορία της δημοκρατίας της Κολομβίας», συνόψισε με ικανοποίηση ο ηγέτης της, ο οποίος αναδείχθηκε επίσης θριαμβευτής στη χθεσινή εσωκομματική διαδικασία, σε εθνική κλίμακα και θα είναι, όπως αναμενόταν, υποψήφιος της Αριστεράς στις προεδρικές εκλογές της 29ης Μαΐου.
Μετά από αυτή την «τεράστια νίκη», ο αριστερός υποψήφιος επεσήμανε ότι «από αύριο ξεκινά ο πρώτος προεδρικός γύρος. Θα υπερασπιστούμε ένα κοινό πρόγραμμα για να μετατρέψουμε την Κολομβία σε δύναμη ζωής με μια οικονομία που θα έχει στο επίκεντρό της τη ζωή».

«Παρουσιάζουμε σε ολόκληρη την κολομβιανή κοινωνία τη δυνατότητα να αλλάξει η χώρα. Δεν θέλουμε να εμφανιστεί ένας νέος Ντούκε, θέλουμε αλλαγή και μετασχηματισμό. Ήρθε η ώρα για την Κολομβία», είπε, μιλώντας για τη νίκη του Γκάμπριελ Μπόριτς στη Χιλή.

«Το να αγαπάς τους ανθρώπους σήμερα σημαίνει οικοδόμηση ειρήνης, κοινωνικής δικαιοσύνης και κοινωνικών δικαιωμάτων», είπε κατά την ομιλία του και κάλεσε «όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας» να ενταχθούν στο «Ιστορικό Σύμφωνο», για να γίνει «ένα βήμα προς τη διαμόρφωση ενός μεγάλου δημοκρατικού ευρύτερου μετώπου»

Θα έχει πάντως τεράστιο ενδιαφέρον για το πως και με τι πολιτικά επιχειρήματα θα εξηγήσουν στον Πρωθυπουργό οι ειδικοί επί θεμάτων Λατινικής Αμερικής, για την όλη μεταστροφή του κλίματος στην πολύπαθη αυτή ήπειρο…Γιατί είναι εύκολο να μιλάς για την αποφυγή της δυστυχίας μέσω της ολοκληρωτικής άνευ όρων παράδοσης όπως και εξίσου εύκολο είναι να εξηγείς με χλιαρά επιχειρήματα, την μεταστροφή στην Αμερικανική εξωτερική πολιτική…Το δύσκολο είναι να λες την αλήθεια εκείνη την στιγμή που πρέπει, γιατί όταν η αλήθεια των γεγονότων χάνεται στο πέρας του δόκιμου και χρήσιμου επικοινωνιακού χρόνου, τότε γίνεσαι και εσύ ο ”χρήσιμος ηλίθιος” και δυστυχώς με τα χρήματα του απλού φορολογούμενου ανέργου.