Ποιους (και γιατί) διέψευσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τον εκλογικό νόμο;

 

Τα ενδιαφέροντα πρωτοσέλιδα και το ρίσκο που φαίνεται τελικά πως διάλεξε το Μέγαρο Μαξίμου

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Μπόλικο τυπογραφικό και ψηφιακό «μελάνι» έχει αναλωθεί για να πληροφορηθούμε πώς στην συζήτηση της Τετάρτης στην Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκτός από το να ενημερώσει για την ακρίβεια ξεκαθάρισε και το πολιτικό παιχνίδι. Πώς το έκανε αυτό; Δηλώνοντας πως δεν πρόκειται να αλλάξει τον εκλογικό νόμο και ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας.

Στο πρωτοσέλιδό της την επόμενη μέρα η εφημερίδα «Καθημερινή» έκανε λόγο για δηλώσεις του πρωθυπουργού που δημιουργούν ένα «καθαρό πολιτικό τοπίο». Αντίστοιχη εκτίμηση υπήρξε και σε άλλα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

ADVERTISING

Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι πρόκειται για δύο σημαντικές πρωθυπουργικές δεσμεύσεις. Έστω κι αν αυτή για τον χρόνο των εκλογών επαναλαμβάνεται συχνά και μπορεί εύκολα να «ξεπεραστεί» με την επίκληση ενός έκτακτου γεγονότος ή την επίκληση κάποιου «εθνικού» κινδύνου.

Το ερώτημα όμως που πλανάται είναι το… ποιούς διέψευσε από το βήμα της Βουλής ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ποιους αφορούσε στην πραγματικότητα η δήλωσή του σύμφωνα με την οποία «με τον υφιστάμενο εκλογικό νόμο θα γίνουν οι εκλογές αυτές και με τον νέο εκλογικό νόμο που έχουμε ψηφίσει θα γίνουν οι επόμενες».

Αξίζει να θυμίσουμε ότι το Σάββατο 19 Μαρτίου δύο εφημερίδες κυκλοφόρησαν έχοντας πρωτοσέλιδο τίτλο για αλλαγή του εκλογικού νόμου. Τα «Νέα» που ανέφεραν ότι σχεδιάζεται αλλαγή ώστε να πριμοδοτείται με 10 έδρες το πρώτο κόμμα εφόσον έχει μεγάλη διαφορά από το δεύτερο. Επίσης τα «Παραπολιτικά» που επισήμαναν ότι «αποφασίζει αλλαγή εκλογικού νόμου ο Μητσοτάκης».

Αμφότερα τα έντυπα δύσκολα μπορεί να κατηγορηθούν ότι εκμαιεύουν τις πληροφορίες τους κυρίως από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, πόσο μάλλον της αξιωματικής. Αντιθέτως πολλές φορές σε αυτά καταγράφθηκαν δημοσιεύματα-προάγγελοι νομοθετικών παρεμβάσεων της κυβέρνησης που επιβεβαιώθηκαν στην συνέχεια. Όπως το νομοσχέδιο για τα εργασιακά ή το νομοσχέδιο για την πανεπιστημιακή αστυνομία.

Εύλογα λοιπόν μπορεί κανείς να εκτιμήσει πώς το θέμα της αλλαγής του εκλογικού νόμου συζητήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου. Μάλιστα όχι απλά συζητήθηκε αλλά προβλημάτισε και υπήρξαν σθεναροί υποστηρικτές ενός τέτοιου σεναρίου. Τελικά όμως μάλλον θεωρήθηκε κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου.

Πράγμα λογικό, γιατί σίγουρα δεν αποτελεί δείγμα θεσμικής σοβαρότητας το να αλλάξει μία κυβέρνηση νόμο που ή ίδια εισηγήθηκε στις 24 Ιανουαρίου του 2020. Πόσο μάλλον όταν τον παρουσίασε ως προϊόν σοβαρής μελέτης. Επίσης σίγουρα δεν δείχνει αυτοπεποίθηση ενόψει των επόμενων εκλογικών αναμετρήσεων.

Από την άλλη η αποφυγή αυτού του ρίσκου οδηγεί την κυβέρνηση στην ανάληψη ενός άλλου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραδέχθηκε το αυτονόητο στην ομιλία του στην Βουλή: Πως η αυτοδυναμία με το σύστημα της απλής αναλογικής δεν είναι επιτεύξιμος στόχος. Παράλληλα εξέφρασε την γνωστή πεποίθησή του υπέρ των σταθερών, μονοκομματικών, αυτοδύναμων κυβερνήσεων.

Ξεκαθάρισε δηλαδή ότι η Νέα Δημοκρατία βαδίζει με το γνωστό σχέδιο του «να κάψει την απλή αναλογική». Προδιέγραψε έτσι ότι δεν στοχεύει σε κυβέρνηση από τις επόμενες εκλογές αλλά από τις μεθεπόμενες. Αφήνει δηλαδή στην …φαντασία των ψηφοφόρων της το πώς θα προσεγγίσουν την κάλπη εκείνης της Κυριακής. Όποτε και αν αυτή οριστεί.

Αν μη τι άλλο ....ενδιαφέρον.