Λάμπρος Παπαδής
Οι διαρροές, οι επικοινωνιακές κροτίδες, οι εισηγήσεις και οι αναφορές σε πλάνα ότι η πανδημία του Κορονοϊού θα είναι μαζί μας για 10 χρόνια ακόμα, επιβεβαιώνει και θέτει τον χρονικό ορίζοντα δεκαετίας πάνω στο πρότερο επιχείρημα ότι θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με την πανδημία… Όπως ακριβώς το 2010 κληθήκαμε να μάθουμε να ζούμε με την οικονομική κρίση, τις περικοπές και τα Μνημόνια έτσι καλούμαστε για 10 χρόνια ακόμα όσο διήρκεσε και εξακολουθεί να διαρκεί η οικονομική κρίση, θα συνεχίσουμε να ζούμε με την πανδημία, τις μάσκες, τα Lockdown, τους περιορισμούς και τις αστειότητες περί μουσικής και self test που το πρωί γίνονται Rapid και το βράδυ μοριακά…
Όπως ακριβώς το 2010 υπήρξε από την μία το αφήγημα ότι η κρίση είναι πρόσκαιρη και σε έναν χρόνο το πολύ θα τελειώσει, έτσι υπήρχαν και “Ρεαλιστές” που έλεγαν ότι θα πρέπει να ξεχάσουμε να ζούμε όπως ζούσαμε, έτσι λοιπόν και σήμερα θα πρέπει να ξεχάσουμε να ζούμε όπως ζούσαμε και να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε και να υποδεχτούμε κι άλλες προκλήσεις καθώς άμα το καλοσκεφτείς και το μετρήσεις τώρα είμαστε κάπου στο 2011 ακόμα της νέας κρίσης και έχουμε μπροστά μας ένα καλό 2013 και ένα γεμάτο 2014… Το επιχείρημα που θα κυριαρχήσει για λίγους μήνες ακόμα θα είναι το ίδιο ακριβώς ότι :” Όλες οι χώρες αντιμετωπίζουν τα ίδια και χειρότερα, ότι το φαινόμενο είναι παγκόσμιο..” κ.α. μέχρι να φτάσουμε στο 2018 πες 2028 της υγειονομικής κρίσης και να αναρωτιόμαστε γιατί στην Ευρώπη ζουν τώρα αλλιώς και εμείς όχι; γιατί δεν αφήσαμε πίσω μας την πανδημία και γιατί το φαινόμενο αν και υποχώρησε και εξαφανίστηκε σε άλλες χώρες εδώ συνεχίζει να υπάρχει, όπως τα Μνημονιακά χρόνια που η Ευρώπη και τα μέλη της που ήταν σε πρόγραμμα είχαν βγει και εμείς πασχίζαμε ακόμα για τις αποπληρωμές…Το ίδιο ακριβώς προσαρμοσμένο μοντέλο θα ζήσουμε και με την πανδημία τα επόμενα χρόνια μέχρι να κριθεί αναγκαία η επέμβαση των ΜΜΕ στο τέλος που απλά θα αντικαταστήσουν όπως αντικατέστησαν το μαύρο σύννεφο με ροζ το 2019 και εξαφάνισαν την κρίση και τα μνημόνια εν μια νυκτί, έτσι θα γίνει και στο τέλος της διαδρομής με την επιστροφή στην ρητορική της κανονικότητας όταν κριθεί απολύτως αναγκαίο πλέον από την κυβερνητική αστοχία…
Να δεις όμως τι σου χω για μετά που λέει και το τραγούδι… Εδώ θα τολμήσω να κάνω μια πρόβλεψη τώρα που είμαστε ακόμα στην αρχή στο “2011” της πανδημίας σαν κρίση και επειδή βλέπω μια ιδιαίτερη πρεμούρα να προβληθεί από τα ΜΜΕ η ανάγκη της οικονομίας πλέον έναντι της πανδημίας… Θα σας πω λοιπόν μια φανταστική τελείως ιστορία, μια δική μου απίθανη εκτίμηση, μια δική μου βλακεία τέλος πάντων για την οποία εύχομαι να βγω ψεύτης και βλαξ και να μην ισχύσει, γιατί δεν νομίζω να έχει άλλες αντοχές η πατρίδα και η κοινωνία…
Θα φτάσουμε λοιπόν στο 2027 όπου θα αρχίσουν από μεριάς επιστήμης, επιτροπών, υπουργών, ειδικών και άλλων να αναπαράγεται η καραμέλα του τι κάναμε λάθος στην Πανδημία διαχειριστικά, μια ακριβώς ίδια κουβέντα με άλλα δεδομένα περιεχομένου όπως αυτή που έγινε για τα Μνημόνια και τα οικονομικά προγράμματα… Θα ξεκινήσει μια αυτοκριτική και “Να έγιναν υπερβολές… Δεν ξέραμε και εμείς, έτσι μας είπαν, εγώ δεν ήθελα οι άλλοι έλεγαν, αυτός ο συντελεστής, εκείνη η ΜΕΘ, εκείνη η συνεδρίαση της επιτροπής…” αποτέλεσμα 400 ευρώ η σύνταξη 500 ο μισθός και άλλα σχετικά και πάντα σε μια μνημονιακή προσομοίωση… Επαναλαμβάνω τώρα λέμε μια φανταστική ιστορία…
Θα έρθει λοιπόν τότε η Ευρώπη τέλη 2025 θεωρώ και θα μας πει” Έλα εδώ ρε Ελλάδα και κυβέρνηση, μου χρωστάς τόσα δις από το ταμείο Ανάκαμψης που έκανα για την πανδημία το 2020.. Το χρήμα. Μα θα πεις ρε παιδιά αυτά ήταν ενισχύσεις… Όχι δάνεια ήταν και ήταν για όσο διαρκεί η πανδημία.. Μα έχουμε πανδημία.. Πως έχουμε πανδημία, αφού στην χώρα σου έχεις ανακηρύξει το τέλος της 12 φορές, μόνο 4 φορές μέσα στο 2021…
Άσε που το χρέος σου έχει ξεφύγει 3 φορές πάνω από όταν πήγες στο ΔΝΤ θα πει η Ευρώπη… Λοιπόν τώρα τι θέλεις με τέτοιο χρέος να μην σε ξανά εμπιστευτούν οι αγορές και να τρέχεις ξανά στο ΔΝΤ για λεφτά; μόλις τον Μάρτιο του 2022 δεν το ξεπλήρωσες; το χρήμα λοιπόν που σου έδωσα λέει η Ευρώπη… Μα δεν έχω λες εσύ…
Λοιπόν κοίτα αυτά δεν μπορείς και δεν έχεις να μου τα δώσεις, έχεις κολλήσει, δεν σε στέλνω λοιπόν ξανά στο ΔΝΤ, σου διαγράφω τα μισά το 50% και βρίσκουμε κάτι από τα ασημικά σου να το πάρω κατά αποκλειστικότητα για να βγάλω και εγώ την ζημιά… Για να δούμε τι έμεινε; ρε παιδιά δεν έμεινε κάτι 28 χρόνια τώρα τα πήρατε όλα ενέργεια, επικοινωνίες, μεταφορές, φιλέτα δημοσίου, ακίνητα, τραπεζικό σύστημα, ασφαλιστικά ταμεία, κοιτάσματα δεν έμεινε κάτι…
Το βρήκαμε… Φυσικοί πόροι… Το νερό που είναι ακόμα δημόσιο στο 80% του… Μα μου δεν έχει, θα το ιδιωτικοποιήσεις όπως έγινε με το ρεύμα και την ενέργεια έτσι θα αφήσεις ρεγάλο ένα δυο χρόνια και μετά θα πάμε σε ιδιωτικοποίηση και θα έρθουν πρώτα τα όμορφα διαφημιστικά σποτ παροχής υδροδότησης μέσω ιδιώτη, μετά τα τηλέφωνα στις 3 το μεσημέρι στα σπίτια με τις προσφορές και έπειτα οι Συμπληρωματικές αυξήσεις και στο νερό… Έτσι λοιπόν θα πούμε το νερό νεράκι, την ώρα που η όποια παρένθετη κυβέρνηση τότε, θα προσπεράσει το γεγονός ως γεγονός και θα πανηγυρίζει για την διαγραφή μέρους του χρέους της χώρας…. Έτσι ένα μεσημεράκι του Αυγούστου ανάμεσα στις συζητήσεις και τις διαφωνίες, για το αν ο Μεταξάς ήταν Δικτάτορας και για το αν θα βρούμε τραπέζι στην ψαροταβέρνα το 15 Αύγουστο (*Αν έχουμε λεφτά…) θα δούμε το θείο θαύμα να πραγματώνεται… Το νερό θα γίνεται Σαμπάνια…
Και έπεται συνέχεια στο φανταστικό μας παραμύθι μερικούς μήνες μετά πριν το Πάσχα όπου θα επανέλθει η Ευρώπη και θα πει “Έλα εδώ ρε Ελλάδα και ελληνική κυβέρνηση… Μου χρωστάς σε εμένα και στις φαρμακευτικές με την λάθος διαχείριση που έχεις κάνει στην Πανδημία 8 χρόνια τώρα, τόσα δις ζημιά σε ιατρικό και παραφαρμακευτικό υλικό… Το χρήμα σας κύριε… Μα μου δεν έχω ρε παιδιά… Λοιπόν κοίτα θα κάνουμε μια τράμπα όπως κάναμε την άλλη φορά, θα σου αναβαθμίσω την πιστοληπτική ικανότητα, θα σου χαμηλώσω και μισή μονάδα το επιτόκιο δανεισμού και θα μου δώσεις το ΕΣΥ το οποίο είναι και εξαθλιωμένο και δεν αξίζει…
Δηλαδή τι θα πει κάποιος θα πάρουν άδεια κτίρια, ντουβάρια και ιατρεία; όχι γεμάτα θα τα πάρουν με τα κρεβάτια, τις ΜΕΘ, τους αξονικούς τομογράφους, τα χειρουργεία και τα μηχανήματα υποστήριξης που πληρώθηκαν από τον Έλληνα φορολογούμενο, θα φύγουν σε μια νύχτα και θα πάνε στον κλινικάρχη και τον Μάνατζερ υγείας… Έτσι μέχρι να πέσουν οι πρώτες υπογραφές στις συμβάσεις παραχωρήσεις και τα νομοσχέδια ιδιωτικοποίησης θα αρχίσουν πιλοτικά ορισμένα προγράμματα σύμπτυξης και σύμπραξης εκτός covid του ΕΣΥ και των Ασφαλισμένων του με τον ιδιωτικό τομέα σε επίπεδο ιατρικής περίθαλψης… Ενώ παράλληλα σε εκείνη την διετία θα τρέξουν και τα διαφημιστικά πρότζεκτ και σποτ που θα παρουσιάζουν όμορφες νοσοκομειακές εγκαταστάσεις, αρτιότητα, χαμόγελο, εξυπηρέτηση και πλάνα με ελικόπτερα να μεταφέρουν ασθενείς και διαφημιστικά σποτ με προνομιακές κάρτες παροχής υγείας και ιατρικών υπηρεσιών, συνδεόμενες με τον ιδιωτικό ασφαλιστικό κλάδο παράλληλα με την κυβερνητική ρητορική γύρω από την πλήρη ιδιωτικοποίηση της υγείας.
Ποια θα είναι αυτή η ρητορική και το ερώτημα επιχειρήματος…
“Τι μας δίδαξε η πανδημία 8 χρόνια τώρα; Όπως το τι μας δίδαξε η οικονομική κρίση και τα Μνημόνια 12 χρόνια; που έκλεισαν νοσοκομεία και κλινικές του Δημοσίου… Όχι ότι θα έπρεπε να κάνουμε και άλλες ΜΕΘ αλλά ότι είχαμε ένα ΕΣΥ αδύναμο, απροετοίμαστο που δεν άντεξε στους κλυδωνισμούς, που φάνηκε αδύνατο στο να διαχειριστεί την υγειονομική κρίση 8 χρόνια τώρα… Που έφτασε να είναι στην πλειονότητα του μια υγειονομική βόμβα στο σύνολο της που εκτός από covid – 19 δεν μπορεί πλέον εδώ και καιρό να εξυπηρετήσει άλλες υγειονομικές πράξεις και χειρουργεία, που λειτουργεί με ένα Σοβιετικό Μοντέλο, που δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί πλέον από το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία καθώς προέκυψαν και ζητήματα διαφθοράς και χρήστης διαχείρισης…
Οπότε πάμε σε αλλαγή μοντέλου, πλήρους ιδιωτικής πρωτοβουλίας και πλήρους ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ και εδώ θα μας πουν, δεν θα γίνει με έναν τρόπο αδιαφανή γιατί εδώ προκύπτει μια χρυσή ευκαιρία που θα είναι να γίνουμε ένας πρότυπος υγειονομικός παράδεισος και προορισμός για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες τα επόμενα χρόνια που θα θελήσουν παροχή Ιατρικών υπηρεσιών εντός Ε.Ε.
Και κάπως έτσι θα ιδιωτικοποιηθεί σε ένα φανταστικό παραμύθι και το νερό και η υγεία στην δεκαετία που θα πορευτούμε…
Τώρα αν κάποιοι στην διαδρομή δεν αντέξουν, άλλοι πεθάνουν, άλλοι αφήσουν τα κόκκαλα τους έξω από Νοσοκομεία, Εκκλησίες, Σούπερ Μάρκετ και Εστιατόρια, άλλοι αν αυτοκτονήσουν και άλλοι αν ταμπουρωθούν μέσα στα σπίτια τους την ώρα που θα προσπαθούν οι αρχές να τους βγάλουν έξω από αυτά λόγω οφειλών η’ και αν ακόμα ορισμένοι στην κορύφωση όλου αυτού, αποφασίσουν να κάνουν χαρακίρι από το Εθνικό και Κοινωνικό τους φιλότιμο, αυτό ποσώς θα ενδιαφέρει την αρτιότητα όλου αυτού του συστήματος και τους επικυρίαρχους αυτού…
Τι φοβάστε μην θιγεί η ευαισθησία τους; την είδαμε την ευαισθησία τους και το 2010 και το 2012 και το 2014 και το καλοκαίρι του 2015, κατεγράφει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο και δυστυχώς θα ξανά καταγραφεί σε μια υποθετική φανταστική ιστορία…
0 Σχόλια