Κάηκε (και) ο Μωυσής

 

Οι ολέθριες πυρκαγιές που σαρώνουν τη χώρα, πέρα από την ανυπολόγιστη ζημιά που προκαλούν στην ισορροπία του οικοσυστήματος και στο κλίμα, πέρα από τις υλικές καταστροφές και τα συντρίμμια που αφήνουν πίσω τους, διαλύουν έναν σημαντικό πυλώνα της μητσοτακικής προπαγάνδας.

Σύμφωνα με τις αντιΣΥΡΙΖΑ θεωρητικές κατασκευές, η πολύνεκρη τραγωδία στο Μάτι δεν οφειλόταν στις ακραίες καιρικές συνθήκες αλλά στην ανικανότητα της κυβέρνησης Τσίπρα. Κατά την ίδια προσέγγιση, μπορούσαν να προλάβουν το κακό και δεν το έκαναν γιατί δεν είχαν τον επαγγελματισμό, την τεχνογνωσία και την οργανωτική δυνατότητα που θα είχε μια κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Με βάση αυτή την αυθαίρετη ανάλυση, ο ΣΥΡΙΖΑ ευθυνόταν για όλα τα δεινά της χώρας, είτε επρόκειτο για εγκληματικότητα είτε για φυσική καταστροφή.

Πολύς κόσμος, ανάμεσά τους καλόπιστοι άνθρωποι, πίστεψαν ότι με την αλλαγή κυβέρνησης το 2019 θα άρχιζε ένας κύκλος κανονικότητας. Ομαλότητα, σταθερότητα, προβλεψιμότητα – όλα αυτά που μας έλειψαν τη δεκαετία των μνημονίων – θα επέστρεφαν, επειδή ο Κυρ. Μητσοτάκης μπορούσε να εγγυηθεί, όχι μόνο την ευημερία και την πρόοδο, αλλά και την ησυχία μας.

Η διαμόρφωση ενός ισχυρού προπαγανδιστικού μηχανισμού, με τον έλεγχο πολλών ΜΜΕ, βοήθησε ώστε τα πρώτα δύο χρόνια της κυβέρνησης ΝΔ να κρατηθεί ζωντανός αυτός ο μύθος. Η επιτυχημένη πρώτη φάση στη διαχείριση της πανδημίας και το λεγόμενο “έπος του Εβρου” συνέτειναν στην ευδοκίμηση της προπαγάνδας.

Η κακή εικόνα στον τομέα της εσωτερικής ασφάλειας και η αποτυχία στη διαχείριση της πανδημίας δημιούργησαν σοβαρές ρωγμές στη βιτρίνα του συστήματος εξουσίας.

Και ο πύρινος εφιάλτης που βρίσκεται σε εξέλιξη τη θρυμμάτισε.

Ακόμη και οι πιο θερμοί υποστηρικτές της κυβέρνησης ξέρουν πια ότι το περίφημο επιτελικό κράτος δεν υπάρχει. Ο υπερτιμημένος Μ. Χρυσοχοΐδης και ο πολυδιαφημισμένος ως “σκληρός” Ν. Χαρδαλιάς δεν τα καταφέρνουν. Αυτοθαυμάζονται, αλληλοσυγχαίρονται, αλλά δεν μπορούν να κρύψουν τις πολιτικές  ευθύνες.

Οι διαρροές για το ενδιαφέρον του πρωθυπουργού, την αγωνία του και τις παρεμβάσεις του για τη βελτίωση των επιδόσεων του κρατικού μηχανισμού δείχνουν αμηχανία και άγχος για τον κοινωνικό αντίκτυπο των φοβερών πρώτων ημερών του Αυγούστου.

Πριν μιλήσουν οι δημοσκοπήσεις και η πολιτική επιστήμη, υπάρχει ήδη ένα ακλόνητο συμπέρασμα: Ο Μωυσής δεν άντεξε τον καύσωνα. 

* Η άποψη από το tvxs.gr